bugün

yurt interneti

Üniversitenin ilk senesinde ömürden ömür yiyen internettir. ilk kaldığım yurtta internet var demişlerdi. Bir gittim ne göreyim -2. (eksi ikinci) katta bir oda ayarlamışlar sekiz on tane de kablo. Şayet kendi bilgisayarın varsa aşağı inip yer kapıyorsun. Wireless falan hak getire tabii ki. Bi şans oldu diyelim indin aşağıya kablo kapıp taktın bilgisayara rahat bir nefes aldın. Birisi ailesiyle Skype üzerinden bağıra bağıra konuşur, diğer köşede üçlü dörtlü bir grup olur yüzlerini gözlerini kapatıp default omegleye girerler, bir başka köşe toplu dizi izleyenlerindir yorumlar havada uçuşur, sen de hasbelkader sunum hazırlayacaksın. Önce bi arkadaşlar sessiz olalım nidasıyla arada sivrilirsin ama nafile dakikasında aynı internet Cafe gürültüsü başını şişirir. Hatta keşke internet kafe olsa da parası biten gitse falan o da yok. Sakin olur diye gece ikide inersin bu sefer de odada tek başınasın en küçük bir gürültüde tırsıyorsun falan rezalet yani paranla rezil olmanın sözlük karşılığı. Sonra teras katta yakınlardaki otelin wifi şifresini öğrenmişti bir allahın kulu da hunharca girmiştik. Wifiya yapışan aç parazitler gibi terasa otağımızı kurmuş masalarda sabahlamıştık. Hey gidi düşününce şimdi. Vallahi rezillik romantik kalamıyorum. Ama maziiiiiii triplerine giremiyorum. Abv adılazımdeğilbaşharfiz yurdu, abv ilk senem.