adana

inanmayın beyler adananın öküz, barzo, cono kaynadığına. 6 yıl adana'da okudum en ufak bir kavgaya bile karışmadım, gitmeden önce "yolda biri sana omuz bile atsa dön sen özür dile" diye tembihlemişlerdi oysa ki. mert, delikanlı insanlar tanıdım. öğrenciyim deyince "kira vermek için sen gelme masraf olmasın paran olduğunda ara beni, ben gelip alırım" diyen ev sahibim oldu. 2 kilo mandalina istediğimde "sen öğrencisin" diyerek 3 kilo tartan pazarcı esnafını ilk kez adana'da gördüm. ramazanda iftara gittiğimiz restoranda ana yemekler gecikince kızıp kalktığımızda yediğimiz salata ve çorbaların parasını "onlar ikram" diyerek almayan esnafı da adana'da tanıdım. başka bir ramazanda arkadaşın evine gittiğimiz iftardan sonra bindiğimiz asansörde "haftaya da bize gelin" diyen ama bizi hiç tanımayan hatta belki de oruç bile tutmayan insanlar tanıdım.
sözü nasıl bağlayayım bilmiyorum ama 6 yıl yaşadım ve içim buruk ayrıldım.