başarısız insan

montla yatağa girer mesela, ağzında olan sigara bitmesin de bir daha yakmak zorunda kalmayayım diyecek kadar tembeldir. defalarca aynı başarısızlıkla yüzleşse bile buna gülecek kadar laçkadır.

ayrıca üzülmek istiyordur beklentileri boşa çıkarttığı için belki ama bunu ifade etmekte sıkıntısı vardır. oysa böyle olmamalıydı diye başlayan her cümlenin sonunda elde boş teselli kalacağını biliyordur, bir yere sıkışmış kendini aşması gerekirken daha çok içe kapanarak bu lanet anın geçmesini bekliyordur.

teslimiyetçi de olabilir tam onu bilemeyeceğim ben.

kendi potansiyelini keşfet masalının hep iyi sonlanmayacağını düşünecek kadar karamsar da olabilir.

sıkıcı bir durumdur, ben de fark ettim şu an.