ölüm

ölüm buydu işte. sen ölürdün ve o çok önemsediğin, içinde varolabilmek için ömrünü harcadığın koskoca dünya, ardından bir çizgi film sesiyle haykırırdı: ''güle güle,sen bir hiçtin'' suyun yeni açılan bir boşluğa doluvermesi gibi, hayat da senin eksildiğin yeri kaplayıverirdi. Bazen söylediği tek kelimeyi önemseyip büyüttüğümüz birinin ölümü o kadar etkilemezdi bizi.Ne de olsa söylendiği sözde biz vardık ama ölümünde yoktuk. ''vah vah'' der geçerdik, ''akşama ne yiyelim?''
Hande Altaylı