bugün

bahçeli

ankara'da emek ve beşevler arasında kalan bölüme verilen adın,* halk tarafından söylenişi. ilk gelindiğinde buralar çok karışık nasıl öğreneceğim diyor insan, her adımda bir sokak, her birinin ayrı numarası. ama 1 yıl içinde alışıyor insan hepsine. bahçeli'nin öteki ucu, denilecek yerlere çok hızlı gidebilir bildiği ara yollarla.
burada oturmak özellikle yalnız yaşayan bir erkek için büyük avantaj, arzu ettiğiniz her çeşit yemek elinizin altında.
ancak 5 yıl oturduktan sonra, hele bir de sakinliği seviyorsanız, artık bırakmak istiyor insan, bir yandan da korkuyor, daha sessiz bir yerde yapabilir miyim diye. garip bir yer.