bugün

ülkücü hareket

türkiyenin son yıllarda tepkisine en çok ihtiyaç duyduğu anda birden ve apansızın demokratikleşme sürecine girmiş harekettir.

aponun yakalanmasının akabinde mecliste yapılan idamın kaldırılması oylamasında red oyu vererek bu hareketi temsil ettiklerini zannedenler tarafından büyük sekteye ve kan kaybına uğratılmıştır.

ne beklerdik? idam kaldırılsın diyen ellerin oracıkta kırılmasını beklerdik. ülkücü hareketin meclise sokulmasının sebebi buydu. gerekirse sinei millete dönmelerini beklerdik. çünkü biz terörist başını affedecek meclisi, gerekirse yakabilecek kadar sabrı taşmış ve acılı bir milletiz.

büyük hayal kırıklığı yaşatsada, inatla türkiyenin ihtiyacı olduğu için bu seçimlerde de meclise girmeyi başardı bu hareketin mümesilleri.

peki dtp lideriyle tokalaşan bir mhp lideri portresi silinir mi zihinlerden? ya ülkücü hareketin buna sessiz kalması?

bu durumdan mütevekkil; an itibariyle bitmiş gibi gözüken, bünyesinde bulundurduğu insanların değil, başındaki yöneticilerin samimiyetinden/inandırıcılığından eser kalmayan hareket aynı zamanda.