kütüphane

çoğu ilimizde gereken önemin ve değerin verilmediğine şahit olduğum, her şeyin başlangıcı olan yer.
şöylesine de şahit oldum. kütüphanede olması gerektiği düşünülen kitaplar isteniyor. ama yazık ki bir türlü ödenek olmadığından o kitaplar temin edilemiyor.

okunulan kitapların evde tutulması olayını da bir türlü anlamam. bu kurum yapılacak bağışlara aç resmen.
hatta bir ara bağış yapılan kitap sayısı oranında kütüphaneye isiminin verilmesi yada kütüphanede isminizin geçmesi gibi teşvik edici kampanyalar yapılmıştır. ama ilgi düşünülenden azdı.

insanın sevdiği kitaptan ayrılması gerecekten cok zor. Anlıyorum ve sık sık yasıyorum. ama o kitabın benım bağısımdan sonra yüzlerce kişi tarafından (özellikle liseli gençler tarafından) okunduğunu görmek, evımın bir köşesinde tozlandığını görmekden kat be kat daha zevkli.