genç kız

usul usul yağarken yağmur, yere düşen damlalar ömründen giden ve cehennemin dibini boylayan güzel, fakat yalan anılarını anımsattı genç kıza. yere düşen her damla kalbinden sızan anılar gibi karışıyordu toprağa, ölüler diyarına. kapadı gözlerini genç kız bu hüzünlü tabloya, ama gerçek şuydu ki ne kadar kaparsa kapasın gözlerini, seyirci kalamıyordu kendi hayatına. çürümüş yerlerindeki darbelerini, yüzündeki gülümsemelerle telafi etse de gerçek değişmiyordu, o çürükler mide bulandırıcı kokusunu yaymaya devam ediyordu dudaklarında yalan günlerin açtığı yaraların kanlarıyla... "bitmeli artık." dedi ve uzaklaştı pencerenin önünden genç kız...