leman

bir çocuğun * dünyaya bakışını, görüsünü, duruşunu biçimlendirirken en çok nemalandığı, en çok yaslandığı, hayatı kavrama ve anlamlandırma yolunda attığı ilk adımlarda omuz verdiği, arka çıktığı, sisin ardındakini aydınlatıp zihnine ışık tuttuğu, ona okuma, yazma, çizme edimini aşılayan, o çocuğun daima iyi, müstesna, özel addettiği ve geçmişteki en güzel anların bir hep bucağında illa ki andığı, üstüne çok şeyler de koyulsa o günlerden sonra bu gelişim olgunlaşma sürecinin onun yerinin hep ayrı ve özel olduğu, muhalefet etmeyi, sokağı, alt kültürü, küfürü, sevmeyi, sevişmeyi tecrübe ettiği, atmaya kıyamadığı bavullarda birikmişleri ara ara çıkarıp okuduğu, kokladığı dergidir. o çocuk büyümüş şimdi. büyümeseymiş keşke, leman da o da.