ben bu yazıyı köpeğime yazdım

Benim canim yavrum Seni kaybettikten sonra sadece 1 saat uyuyabildim.Uyandigimda kalbimin oyuldugunu hissederek. Seninle ilgili hiç "keske" lerim olmadı. Bir insan bir canlıyı ne kadar çok sevebilirse ben de seni o kadar çok sevdim. Tüm kalbimle. .6 sene boyunca kapıdan her girdiğimde sanki uzun zamandır gorusmemisiz gibi sevinçle bana kosusun ve benim her defasında seni sımsıkı sarıp öylece kalmam. Sen 6 sene boyunca benim hayatının ışığı oldun. Tam da yol ayrımına girip planlar yaparken bir anda avucumdan kayıp gittin. Ben tasindiktan sonra seni yanıma getirdiklerinde "Alisir mi acaba oralara? Sıkılır mi? Usur mu ?" leri düşünüp planlar yaparken sadece 1 saat içinde gidiverdin hayatimdan. Ömrümde ilk defa bu kadar çaresiz hissettim kendimi. Öldüğünü biliyordum ama gecenin karanlığında nefesim tikanana kadar koşup "Ölmedi.Veteriner iyileştirir.Birakmaz o beni" diye düşünüyordum. Buralar kötüydü zaten benim güzel yavrum. Sana çarpıp arkasına bakmayacak kadar kötü insanlarla hatta ağlayarak "olmemistir değil mi ?" diye sorduğumda tüm anlayissizligiyla : "sakin olun" diye çıkışabilecek kadar taş kalpli bir veterinerin ve bir sürü kötü insanın yaşadığı bi dünya. Bi şansım daha olsa söz sarildigimda huylanip hapsirmana neden olan saçlarımı keserdim. Yemeğini yedirdikten sonra o en nefret ettiğin şey olan ıslak mendille ağzını silmezdim.Benim canım yavrum oralarda mutlu ol. Ben seni yaşadığım sürece hep çok sevicem. Tekrar bulusursak eğer bir gün sana sımsıkı sarılıp kokunu içime cekicem. Söz suratimi yaladiginda bile kizmiycam. Hoşçakal benim guzel yüzlü bebegim..