schopenhauer

Kirpi fablinda insan iliskilerini acimasiz bir sekilde ele alan yazar. " soğuk bir kis gununde cok sayıda kirpi donmamak icin bir araya toplanirlar. Ama kisa sure sonra oklarinin birbirleri uzerindeki etkisini görüp tekrar ayrılırlar, ısınma gereksinimi onlari bir kez daha bir araya getirdiginde oklari yine kendilerine engel olur ve iki kötü arasinda gidip gelirler, ta ki birbirlerine katlanabilecek uygun mesafeyi buluncaya kadar. Bunun gibi, insanlarin hayatlarinin boslugundan ve tekduzeliginden kaynaklanan toplum gereksinimi onlari biraraya getirir. Ama nahos ve tiksinti verici özellikleri onlari bir kez daha birbirlerinden ayırır. .."