çocukluğun geçtiği yer

simsiyah leş gibi asfalt olmuş yerdir. gittim gördüm hiçbir şey eskisi gibi kalmamış. 200 metre boyunca sıra kavaklar, o kavakların önünde yeşillik bir alan vardı. yeşillik alanın tam karşısında sıralanan apartmanların çocukları bu yeşillik alanda oynardı. anneanneler reçel, salça kaynatırdı; ekmek yapardı orada. şimdi bütün ağaçlar kesilmiş, her yer mide bulandırıcı siyahlıkta bir asfaltla kaplanmış. o asfalt çocukluğumun üstüne dökülmüş gibi hissettim resmen.