hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

Kız kardeşten alıntıdır.
Seneler evvel babamızı yeni kaybettiğimiz dönemlerde, içine düştüğümüz anormal boyuttaki parasızlıktan ötürü, üniversite öğrencisi olan kardeşin, yol parası dışında, hiç parasının olmaması. Evden çıkarken, ev ahalisini üzmemek adına, çaktırmadan cebini kesme şekerle doldurması, gün içinde düşen kan şekerini bu yolla dengelemesi. Vapurda martılara atılan simitlere melul melul bakıp, martıları kıskanması...Hatırladıkça, gözleri dolduran, yüreği sıkıştıran, isyan ettiren durumdur. Kardeş mezun olmuştur, eli ekmek tutmuştur, martılara asla simit atmamakta ama öğrenci okutmaktadır. Aslan kardeşim...