gece gece ard arda pearl jam den black dinlemek

akşam vakitlerinde uyanmanın verdiği sersemlikle kalkarız. hani bir de, rüyalarda güzel şeyler görürüz de uyandığımızda hepsini geride bırakırız ve tüm gün o sersem yüz ifadesiyle dolaşırız. sanki hayal dünyasında yaşıyormuşuz gibi gelir.

tam da böyle bir günde, ne yapmam gerektiğini bilmediğim bir zamanda saatime baktım, saat dokuz buçuktu. hemen tekele gidip bir siyah poşet dolusu bira aldım, eve geldim. ilk açtığım şarkı blackti. bir bira ve 2-3 sigara eşliğinde bu şarkıyı dinledim. şarkının hüzünlü etkisinin aksine huzurla doldum. tam da arandığım huzur buymuş dedim kendime.

depresyon öncesi mutluluk mudur yoksa huzur mudur ikileminde bırakır insanı. gece gece de art arda dinlettirir kendini.

bunun bir diğer versiyonu için;
(bkz: wicked game)