ben geldiğimde sen yoktun

Oysa gidişinin tozlu bulutlu karmaşasında yüzün tatsız bir yemek gibi oturmuştu mideme.sonra ellerinden kaybolup giden bir nefesin egzozunu bulaştırmıştım kederliliklerime . her neyse, diye giderken çekipliğini susuşunun kenarından bakıp kaçmıştı o yaramaz hoşçakal ama yakalayamadım , yakalanamadım ; bakakaldım, baktıkça yakalanadım ... sonra izbe bir güneşin gölgesinde bütün rüzgarları kuytularıma aldım ve kuytularında izbeliğin güneşten öfkelenen bir rüzgarın gölgesinde kaldım ... ben sana geldim ama sen yoktun , belki sen geldin ama ben bana gelirken sana rastlayamadım . tırmanırken sensizliğin inişlerine sen yoktun ...