hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

90lı yılların ortalarında ekmek arası salçaların çılgın attığı dönemde hamburger yemek statü göstergesiydi. o zaman bana uçuk bir şey gibi geliyordu hamburger yemek. bi gün hamburger yiyebileceğimi hiç düşünmezdim. zaten yemedim de. süleyman diye bi çocuk vardı. ailesinin hali vakti yerindeydi. hergün hamburger alırdı bende onu izlerdim çok mu zevk alıyor acaba diye. huzur gazozu vardı bir de. sınıfta yanyana oturuyoruz öğretmen daha gelmemiş. başladı hamburgeri kemirmeye. 2 ısırık aldı ve "bıktım a.q hamburger yemekten" bakışı atarak bana uzattı. daha 10 yaşındaydım ve açtım ama canım istemiyor dedim. kullanılmış bir mendil gibi sıranın altına attı. ona belli etmeden hayretler içerisinde sadece şunu düşünüyordum : " bi insan nasıl böyle şirin bi hamburgerden bıkabilir"