bugün

atatürk ilkeleri

*

doğru anlaşıldığında türkiye Cumhuriyeti'ni ileri götürecek 6 ilkeden oluşan, tam uyguladığımızda içinde Mustafa Kemal'i okuyup ve yaşayabileceğimiz, muasır medeniyete açılan kapıdır. türk bayrağının ilelebet göklerde dalgalanması için gereken düşüncelerin başlıcalarıdır.

günümüzde hemen hemen 6'sı da irdelenmekte toplumun her kesimi tarafından farklı yorumlanmaya çalışılmaktadır oysaki bu ilkelerin amaçları ortak hedefi kesindir.

Cumhuriyetçilik : ülkemize adını veren ilkedir fakat biz halen demokrasi sorunlarıyla uğraşmaktayız. olay "ben demokratım" diyebilmek değil bunu eksiksiz olarak tüm vatandaşlarına yansıtmaktır. Herkesin istediği fakat üzerinde tam mutabakate varılamamış ilkedir.

milliyetçilik: asıl olan atatürk milliyetçiliği dir. kaldı ki onun bile içi boşaltılmaya çalışılmakta farklı noktalara çekilmeye çalışılmaktadır. bir arkadaş çıkar Atatürk milliyetçiliğinin yönünü faşizime kaydırır bunu göre benim diğer vatandaşım onu kale alır ve "faşizimdir yanlıştır bu ilke bizi sindirmeye çalışıyor" der. bu senelerce böyle gidecektir.üstünde en fazla anlaşmazlığın olduğu ilke budur belkide.

atatürk milliyetçiliğinde renk, din, ırk ayrımı yoktur. asıl olan insancıllıktır, kültürdür, dildir.vatan sevgisidir.

halkçılık: halkçılık eşitliktir, demokrasidir, sosyal devlet olmanın bir gerekliliğidir.
bugün ne kadar sosyal devlet anlayışında olduğumuz tartışmalıdır. açıkça hiçbir siyasi parti halkçı değildir, "sermaye" bu ilkenin önündeki bir engeldir .

laiklik: devletin tüm dinlere eşit mesafede olması, din ve vicdan özgürlüğüdür. ülkemde birileri üstünden prim yapmaya ,birileri de yeniden yorumlanmasına çalışmaktadır. diğer 6 ilke ile sıkı sıkıya bağlıdır ve asla değiştirilemiyecektir. anlamı ve uygulanış biçimi belkide en açık ilkedir.

devletcilik: özelleştirmeler ile tartışma kapsamına alınmıştır. bizim gibi düşmanının ve bölmek istiyeni bol olan bir ülkede daha dikkatli irdelenmesi ve gerektiğinde ekonomik açıdan devletin zararınada olsa milli menfeatler göz önüne alarak uygulanmalıdır.

devletcilik yalnız ekonomik değildir. sosyal ve kültürsel gelişmeyi de hedefler. fakat ülkemiz ne yazık ki bu konularda hep sınıfta kalmıştır. maddiyatı önemsemiş esas önemli olan maneviyatı göz ardı etmiştir. ustüne basa basa vurgulanması uygulanması gerekir.

inkilapçılık: ülkemin bir kesim insanları komünizm ile eşdeğer tutmakta ve görmezden gelmektedir. bu ilke diğer ilkelerinde yeniden canlandırılması ve günümüze uygun olarak uygulanması için gerekli olandır. belki de gereken önemi vermediğimiz unutmak istediğimiz için eğitim sağlık ve kültür sistemimiz bu halde, bu yüzden birbirimizi yiyiyoruz dış güçlere karşı dik durmak kendimizi ezdirmemek varken.

bu ilkeleri tam manasıyla anlayan vatandaşım kendisi ve ülkesi için doğru seçimleri zaten yapacaktır. eğer biz bu 6 ilkeyi tam anlamıyla eksiksiz olarak kendimize ödev olarak alırsak ülke maddi manevi kalkınacaktır. ülkenin asıl ihtiyacı olan budur. *