bir türk ün kürtleri sevmeme hakkı

bir insanın bir başka insanı yalnızca -kendi elinde olmadığı, yalnızca öyle doğduğu için- mensup olduğu ırk dolayısıyla sevmemesinin insani bir yanı olmasa da doğal olduğunu öne sürmenin ele alınma şeklindeki yanlıştan doğan bir saçma sorunsal. mesele sevip sevmemekten çok, değer verip vermemeyle alakalı aslında. bu şekilde ele alındığında türkiye, ingiltere'den değersizdir ya da fransa afrika'dan çok daha değerlidir gibi absürt sonuçlara varılabilir ki bu da kabul edilmeyecektir. fakat ırkçı söylemin oluşturduğu tezat, aslında -ırkçı, milliyetçi, ulusalcı vs. buradaki sıfatın pek önemi yok- kişiyi kendi ırkçılığını da sorgulama durumuna getirecektir. (bu arada sadece objektif gözle bakıyorum. birçok ırkçının beceremediği şekilde mantık yürüterek bu sonuca varıyorum. burada bir siyasi söylem söz konusu değil.)

"milliyetçilik osuruk gibidir, herkes kendisininkinin daha güzel koktuğunu düşünür... milliyetçilik, sizin doğduğunuz ülkeyi; diğer tüm ülkelerden daha mükemmel olduğunu zannetmenizdir." bernard shaw