bugün

içimdeki iflah olmaz kar beklentisi

amına koyim, geldik 30 yaşına okul biteli yıllar oldu. hala bekliyoruz yarın çılgın bir kar yağsın da işe gidemeyelim diye. saat olmuş 2, havaya bakıyorum bulut yok avradını sikeyim. rüzgar da yok ki bulut getirsin. neyse, yarından ümit kesilmez diyoruz bu durumda.

tanım: içimdeki öldüremediğim çocuktur.