bugün

ofis

stajer olarak girmek zorunda kalmış olduğum ortam. içeride ki dayanışma hat safhada; açık unutulan depo kapısının(sigara içilen yer) ofis dayanışmasının bir meyvesi olarak faili ben oldum.

edit: kendi içinde oluşmuş gruplar arasının da olan dayanışmanında bir hayli fazla olduğu söylenebilir.
edit2: savunma şansı bile bırakmadan, gelip sessizce biri fısıldadı ve gitti. bende kendimi kapıyı açık unuttuğuma inandırmaya çalışıyorum ve inandırdığım da gidip depo sorumlusundan özür dileyeceğim.