bugün

öz eleştiri

kendime çok fazla yaptığım eleştiridir.
inatçıyım , gereğinden fazlaca , ikinci şans olayına girmiyorum hiç bi zaman , düpedüz düşüncesizlik bu.

ilgiyi seviyorum , ama bir yudum daha abartsan eskiyi tamamen silip atabiliyorum , hiç mutlu olmadım sanki , ayıp bu yahu karşındakinin emeğine yazık bu.

uyumsuzum , insanlarla hayatla sistemle muhalefet olanlarla, bir çoğuyla uyumsuzum, benimle uyuşan kafalarla bile bir süre sonra uyumsuzum ,kendini yenilemediklerini düşünüyorum ya da sırf kendimi haklı çıkarmaya bi bahane arıyorum, bilmiyorum. bundan sanırım yerli yersiz susmalarım , bunun adına saygılı olmak diyor bazıları, bence susmak o değil de neyse.

hastayım sözlük uyumsuz bir hasta.