zorla güzellik olmaz

ibrahim Halil Demir şiiridir:

Bu nasıl hayattır anlamakta zorlanıyorum
Taşıyamayacağım yükü taşı diyorlar
Konuşulması gerektiği yerde susmamı
Susulması gerektiği yerde konuş diyorlar
Özellikle beni anlamak istemiyorlar
Oysa insan olana yakışmaz bunlar
Güller rengarenktir ama kokuları çok farklıdır
Hatta bazıları hiç kokmaz
Herkesin huyu bir türlü
Şekli şemali bir türlü
Fikir ne ise zikir de öyle olmalı
Yürek husumete ev sahipliği yapıyorsa
Muhabbet değerden düşürülmemeli
Yani sap ile saman karıştırılmamalı
insan dostu ile düşmanını tanımalı ki
Çizgiler belli olsun
Bu fani dünyayı insana zehir etmeye kimsenin hakkı yok
Rızkları veren kainatın yaratıcısı Allah tır
Film fırıldak çevirmeye hiç gerek yok
O istemezse karınca bile kımıldayamaz
Her şey onun elinde değil mi
Ben her halukarda insanları olduğu gibi kabul edilmesinden
Dostça ve kardeşçe kucaklaşmaktan yanayım
Fikirleri ne olursa olsun onları can kulağıyla dinlemekten yanayım
Çünkü bana yapılmasını istemediğimi
Başkasını yapılmasını istemem
insan olana bu yakışır
Aksini tasavvur etmek bile zül gelir bana
Gönül her daim özgür olmak isteyen kuş gibidir
Dar kalıplara zorla girdirilmek insanlık ayıbıdır
insana ve insanlığa en büyük saygısızlıktır
Saygıda da muhabbette de işin kolayına kaçmak bana çok ters gelir
Yapaylıktan Allah a sığınmak gerek
Hani Ozanın biri demiş ki Bırak beni konuşayım,
Yine sana danışayım.
Benim de bir başım bir beynim var
Zorla güzellik olmaz ve de asla olmamalı
Seviyorsan da gizlememelisin,
Sevmiyorsan da yalandan seviyor görünmemelisin
Bunların tam tersini yapanlara yuh olsun
insan zengin iken fakir
Fakir iken zengin olabilir
Sıhhatli iken hastalıklı
Hastalıklı iken sıhhatli olabilir bu tabiatın bir kanunudur
Ama insan şerefini haysiyetini kaybederse
Vay onun haline
Onun ayakta durmasına nefes almasına bile çok yazık
insan vakarlı onurlu olmalıdır ki
Peygamberimiz şefaatçi olsun
Baki alemi çok tefekkür etmek gerek ki
Nefsin şeytani heves ve arzularına gem vurulabilsin.