bugün

das boot

kafi derece tatmin etmeyen fakat hayli gişe yapan air force one , troy filmlerinden tanıdığımız yönetmen wolfgang petersen 'in zamanında turnayı gözünden vurduğu kült film. 1981 yapımı.
film öncelikle savaşın soğuk yüzünü gösterme açısından çok başarılı. hitler dönemi bir alman denizaltının yaşadıklarına tanık oluyoruz. ve bu denizaltı ingiliz destroyerlerle kapışıyor. hem de mütemadiyen. belli bir noktada durumdan az hasarlı bir şekilde kurtulacakken bu sefer emir büyük yerden geliyor ve denizaltı boğaz'dan geçmek zorunda bırakılıyor. ve ingiliz savaşa gemileriyle dans ediliyor. emir, kimilerince zekice bulunurken bazıları yaşam savaşının içinde psikolojik gelgitler yaşıyor. bir nevi ölümle yaşam arasında inanılmaz zor bir süreçten geçiliyor. hatta 260 metre derine çakılıyor denizaltı. ağır hasarlar oluşuyor. içindeki insanlar umutlarını yitirme aşamasına geliyor. şef, fazlaca çaba gösteriyor. johan'ın psikolojisi bozuluyor. alman subay tipik bir lider rolünde. gözünü hırs bürümüş doğal olarak. kameraman gibi fransız nişanlısına sürekli mektup yazan bir eleman daha dikkat çekiyor. nişanlısı hamile falan. özlemler, dışarıdaki hayatlara öykünmeler zamanla keskinleşiyor. ve sıkışmışlık duygusu filmi büyütüyor. savaşın soğuk yüzü filmin finaline cuk diye oturuyor. sen yeri gelir 260 metre derinden kurtulursun ama savaşta ölüm burnunun dibindedir diyor das boot. ve estetik açıdan doruk sayılabilecek bir bombalama karşılanma esnasında, kurtuluş anında buluyor denizaltındakileri ve diğer alman vatandaşlarını.
denizaltındaki askerlerin ruh hali hayli gerçekçi yansımış.190 dakika boyunca filmi pür dikkat izlemenin nedenlerinden en mühimi bu.
(bkz: başyapıt)
10 üzerinden 8,5!