geyikli gece

bazı şiirler vardır, ilk okuduğunuz andan itibaren içinize yerleşirler. nereye gitseniz onu da götürürsünüz, farkında bile olmadan. geyikli gece bunlardan biri, belki de en başlarında geleni işte.

"bir bardak şarabı kendim için içiyorum"

der ya hani. bunu yapmak gerekir her zaman. kendine içmek, kendin için kederlenmek.. yapma be, diyorum. bu kadar girme başka hayatların içine. şiirde anlatılmak istenen bu değil belki ama, ben bir kez olsun uzanıp kendi yanaklarımdan öpmek istiyorum mesela.