bugün

emolar

1990` lı yılların başında amerikada doğan emotional punk akımını gothic metalle harmanlayıp kendilerine melez ama bi sikime benzemeyen bi tarz araklamış olan bünyelerin, sürekli acı çekiyorum, hayat çok boktan felsefesini kendine kılavuz edinmesiyle evrimlerini tamamladıktan sonra edindikleri sıfattır.

bu sıfatlarını siktiğim yavşakları yaratıcılıktan yoksun halde, birbirlerinin kopyası şeklinde tıpkı bir virüs gibi üremektedirler. yaşama bakış açılarının herhangi bir temellendirmesi olmayıp, bildiğimiz arabesk kültürünün arakladıkları tarzla yeniden şekillenmiş halini bünyelerinde barındırırlar.

anlam veremediğim bir sol gözü kapatma telaşı içerisindedirler. tepeden çektikleri seksi fotoğrafları, götlerinden düşen pantalonları, sikindirik saç şekilleriyle kendilerini hemen belli ederler.

hayır dış görünüşlerine lafım yok. isteyen istediği gibi giyinir, yer, içer, sıçar ama bu zibidilerin birbirlerini felsefe uğruna kopyaladıklarını iddia etmelerinin ve insanın ruh sağlığını bozabilecek derecedeki serzenişlerinin (hayat boktan, kimse beni sevmiyor, yalnızım, bileklerimi kestim vs...) karşılığı götümle gülmekten başka bir şey değildir.

alayına şalgam suyu...