bugün

anthrax

joey belladonna dönemi enfestir. bi ara rap metal gibi zırvalıklara bulaşıp karizmayı çizdirdilerse de anthrax kardeşimizdir. sadece şu albüm bile saygı duymaya yeterdir:

(bkz: among the living)

eylül ayında çıkacak yeni albümleri worship music dört gözle beklenmektedir. bi ara vokal koltuğu iyice yalama olmuşsa da yeni albümde vokal joey belladonna'ya aittir. en azından şimdilik diyelim.

bir de bu gruba çok yavşak müzik yapıyor diye aklınca bok atan thrash metalcileri anlamıyorum. her yiğidin bir yoğurt yiğişi vardır abisi. şahsi fikrimi soracak olursanız şeytanlı büyülü, öldürmeli parçalamalı şarkı temalarının egemen olduğu thrash metal dünyasında böyle değişik sesleri dinlemek ayrı bi keyif. adamlar daha somut konulara yöeniliyorlar toplumsal sorunlar, günlük hayatın problemleri gibi. dolayısıyla bu da müziklerine yanısyor. yani daha somut konular işlendiği için slayer gibi gırtlak parçalamalı thrash değil de daha çok şarkı söylenen bir thrash metal dinliyoruz kendilerinden. (ha slayer'ında başım gözüm üstünde yeri vardır o ayrı) kısaca anthrax iyidir güzeldir hoştur.