bugün

yakinda olecegini anlayan insan

yakında öleceğini bilerek eğimi belirsiz bir yokuştan inip hayata dair bütün umutların bittiğini anladığı anda insanın yüzünde bir kaygısızlık belirir.

öleceğinin çok yakın olduğunu anlayan insanın kelimelerinde, sesinde, hepsinden önemlisi bakışlarında, yaşayan birine çok korkunç gelen bir yabancılık, kayıtsızlık ve uzaklık vardır. bu besbelliki hayata ait şeyleri güçlükle anlamasından dolayıdır. bunun sebebi insanın anlayış yeteneğini kaybetmiş olması değil, yaşayanların anlamadığı anlayamıyacağı başka şeyleri anlamış olması ve tamamıyla bunun etkisine altına girmiş olmasıdır.

bu insan için hiç bir şeyin önemi yoktur, çünkü daha önemli şeyler hissetmiştir
sadece öleceğini bilmeyip ölmekte olduğunu bilmekten ileri gelir bu kaygısızlık.