ısrarla espri yapmaya çalışan arkadaş

kendini sürekli espri yapmak zorunda hisseden cıvık insandır. bir de her espri yapmaya çalışırken sesini değiştiriyorsa tam ağız burun dalmalıktır. hiç hazzetmem böylelerinden. bak espri yapıyorum der gibi ne lan o öyle? illa her lafında espri mi yapacaksın arkadaş? illa komik olacağım diye neden kasıyorsun bu kadar?

ısrarla can sıkan arkadaştır. 1 espri olur. 2, 3, 4... makul bunlar. ama sürekli olunca insanın ıslak meşeyle girişesi geliyor.

neymiş efendim, suriye'ye polat alemdar atmalıymışız. kağıttan uçak atacakmışız. hayır hem espriler kötüi hem durum vahim. alıp bulanık sıçana kadar sikeceksin böylesini.

Moral bozukluğunda sinir olunası ve ardından haksız tahrikten yararlanırım ulen diyip öldürülesi kişilerdir.

(bkz: espri yaptım kaşıklayın)

la bi yürü git çay koy denilesi kişilerdir. olmayınca olmuyor işte arkadaşım niye zorluyorsun? bir de bunlara yaptıkları esprilerin komik olmadıgı söylendiğinde hem bozuntuya vermemek hem de "zaten biliyorum komik olmadıgını yea, aslında bilerek yapıyorum" çabasıyla daha da arsızlaşarak esprileri arttırma yoluna giderler. ağızlarına kürekle vurularak bu eziyetten kurtulunabilinir.