bugün

üniversiteye yeni başlayan gençler kendilerinde nedense bi kişilik boşluğu olduğunu sanarlar ve bunu doldurmak için türlü arayışlara girerler. hele malum genç anadoludan ilk defa ayrılıp bir büyük şehire üniversiteye geldi ise durum daha da vahim boyutlara ulaşabilir. kimisi saçlarını uzatır, kimisi bir enstruman çalma ihtiyacı hisseder, kimininde ilk yaptığı şey bir adet küpe* almak olur. çoğu sağ - sol kavramını hiç bilmezken üniversiteye başlamanın hemen ardından ya koyu bir soyalist olur ya da kendini sağın en sağ tarafına götürür. kimisi manevi duygularına sım sıkı yapışır kimisi de aşırı ateist olur. gay - lezbiyen kavramlarına hiç girmeye bile yok, malum. bunlar arttırılabilir.
üniversiteye geldiğinde henüz 17 yaş civarındadır kişi. yani bir nevi ergenlik sürecindedir henüz. bu yaştaki çocuk nerede olsursa olsun, kişilik oluşturma derdindedir.

ben de varım, beni farkedin, artık çocuk değilim, bakın bunu da yapabiliyorum, şunu da becerebilirim diyendir. dikkat çekmek, beğenilmek (umurunda değilmiş gibi davransa bile)
arzusundadır. anadolulusu, istanbullusu farketmez. herkes bu yaşta kendi olma, özel, farklı olma derdindedir.

üniversitedeki farklı olarak, aile baskısının azalması yüzünden değişik seçenekleri deneyebilme konusunda daha özgürdür o kadar

edit: ayrıca küpe takmanın, saçı uzatmanın, enstrüman çalmanın nesi kötü anlayamadım. bu tür gençler, kenardan kendine gülen oturaklı(!) gençler gibi sıkıcı değilllerdir. ne oturaklısı, o yaştaki gençlere oturaklı olmak yakışır mı, ileride bol bol otururlar, bol bol bilgiçlik yaparlar, ağır takılarak molla olabilirler çok isterlerse. ama bir de önceden oturaklı olup sonradan içinde kalmış bir çok şeyi yaşamaya kalkanlar vardır ki, onara gülünebilir illa gülünmek isteniyorsa.
yolda adım attıklarında dahi kendilerini belli eden bu tiplerin kimlik arayışından ziyade ne oldum delisi oldukları söylenebilir. bölüm ne olursa olsun başardım havasıyla gezinirler. türkiyede üniversite okumanın önemini yitirdiği birileri tarafından anlatılmalıdır bu şahıslara.
madem ki üniversite okuyorum o halde mitinglere, gösterilere katılayım gibi psikozlara da girer bu kişiler.
cool , kimseye pas vermeyen ve sıcak gülümseyen yakışıklı pozu...en çok da bu ibnelerden var.
6.entry ' deki tanımın zıt versiyonu ortalık malı tipler ' dir . Gereksiz yere yavşamayın lan millete .
gereksizdir. ben daha üniversiteye adımımı atmadım hiç bir gözlemim yok ama gay ve lezbiyen kavramına hiç girmeyeceğim diye işin içinden sıyrılmak saçma sapan bir durum. üniversiteye gidince gay olmuyorsun amk ilkokulda da gay oluyorsun lisede de gay oluyorsun sadece çoğu kişi üniversitede aile baskısı olmadığı için cinsel kimliğini en başta 'kendine' ve çevresine itiraf edebiliyor.
ilk sene saçları posteki gibi salıp okula gidiyordum. kendimi rockçı sanıyordum. *