çift olaran organları kardeş sanmak

bir çocukluk dönemi sanrısıdır. hatta bu sanrıya dayanarak çocukken kardeşimle saçma sapan bir oyun uydurmuştuk. ben 5, kardeşim 4 yaşlarında falandı heralde. koltuğa başımız oturma yerine, bacaklarımız da yaslanma yerine gelecek şekilde yatıp ayaklarımızı inceliyorduk. benim ayaklarım birbiriyle kardeşti onunkiler de birbiriyle kardeşti ama biz ikimiz kardeş olduğumuz için normalde 4 ayak da birbiriyle kardeş olmalıydı. o yüzden de her gün belli sürelerde görüşmeleri gerektiğine inanıyorduk. ben ya da kardeşim başka biyere kalmaya gidersek de telefonda soruyoduk mutlaka ayak kardeşler napıyo diye. sonra aynı şey eller gözler kulaklar ve memeler için de geçerli mi acaba dedik ama çok fazla organ görüştürmek zor olacağı için bir tek ayak için geçerli olsun diye karar vermiştik. zaten son derece abuk bir çocukluğumuz vardı.