bugün

yıllarca ailesi tarafından "oku da başka bişey istemeyiz" denen, ev işlerine yardım edecek yaşa geldiğinde "ödevim var benim" diyerek işten kaytaran, sonra liseyi yatılı okuyan, evde bulunduğu kısıtlı zamanda "anne yemeği" özlemini gideren, üniversite çağında yazları arkadaşlarının yazlığında ya da festivallerde olan hatun kişisidir. "evim olduğunda ne bok yicem len ben??" diye düşünmeye de belki bu başlığa entari girerken başlamıştır. eyvahlar olsundur.
kısaca evde kalacak kızdır.en azından evlenince 2 yumurta kırar.
aşçı olursa onu nasıl bir gelecek bekler diye düşündüğüm kız modeli.
Sırf kız oldukları için yemek yapmayı bilmek zorundalar mı ki?
Öyle değil mi bacım ya?

Haha!

Öyle tabiki!

Yeni nesil demek istemesem de -ki öyle- yemek yapmaktan bihaber ya da yemek yapmayı sevmeyen, hazırcı, fest fud manyağı kızlarımız çoğunlukta sanki. Artık yemek yapmak çok mu zor yoksa hazırı varken gerek mi duymazlar bilmiyorum.
Biliyorum aslında ama bilmek istemiyorum dedirten kız. sana kız diyenin ben...
cilve yapıyorsa sorun yoktur. dışardan da yenilebilir. karın doyurmak değil mi bu.
erkeğin kalbine giden yol mideden geçer teorisi doğruysa eğer vay haline.
kızları itici yapan detaylardan en itici yapanına sahip olan kızdır.
kalbin yolunu bilmediği için hiçbir erkeği kendine aşık edemeyecek kızdır.
büyük ihtimalle temizlik yapmaktan hoşlanan kızdır.yemek yapmayı seven bir ev arkadaşı buldu mu gül gibi geçinip giderler efendim. (bkz: perfect match)
bilmemek değil öğrenmemek ayıptır. tamam herkes yemek yapmayı bilmek zorundada degildir, sevmek zorunda da degıldır , fakat ilginç olan bir kısım hemcınsımın yemek yapmayı bılmemekten ovunerek bahsetmesı ,mezıyet olanın aslında bılemek gıbı bır ımaj cızmeye calısma gırısımınde bulunmalarıdır.
bunun altında ılgınc bır kompleks yattıgını dusundugumden saygıda duyamıyorum. bılmemek ayrı bir sey ,bununla ovunmek ayrı sacmalık zannımca. bu ogrenmeme bılmeme durumunundan ovunerek bahsetmenın altında ''ben klasık bır kadın asla olmam ,calısan ayakları ustunde duran ,esıtlıge ınanan ,yemek camasır bulasık gıbı bayagı durumları asla yasamayan yasamıyacak olan klasık kadınlardan olmayacagım ımajı yaratma cabasıdır.''

kısaca yemek yapmayı bılmemek ayıp degıldır,asıl kompleks bununla ovunmektir.
çalışıp eve para getiriyorsa eşi olacak kişinin de şu aralar yemek yapmayı öğrenmesi gerekir, kimse kimsenin uşağı değildir.
aferin ona, iyiki öğrenmemiş, böyle devam etsin.
takdir edilesi övülesi el üstünde tutulası kızdır.
sakın evlenmesin dediğim kızdır. sonra eşi ummadık bir anda 'ilk evlendiğimiz zamanlarda pilavın üstündeki pişmemiş tıkır tıkır şehriyeleri unutmadık daha' diye taşı gediğine koyabilir. gelsin sonra kavgalar.
onlara kız demek kızlara en büyük hakarettir.
öğrenci evinde henüz yaşamamış kızdır.
annesinin sürekli bıdı bıdı etmesinden dolayı mutfağa girmek istemeyen kızdır.
yemek yaptırmayı iyi bilen kızdır.
onu mutfağa sokacak aşk dolu bir erkeğin kızın hayatında henüz olmamasıdır.

mutfağa girene değil, girdirene bak *
evde kalasıdır.
evlenmek için kıssas yemek yapabilmek midir? iki kişi anlaşıyorsa ve evlenmişlerse yemek yapmak öğrenilen bir şeydir kimse anasının karnında öğrenmiyor.
güzelse sorun yoktur.
(bkz: ben yaparım) *
başka şeyler yapan kızdır.
Genelde daha kilolu olurlar. Sebebinin biliyorum. Yemek yapınca başınıza giren koku sizi yarı yarıya doyuruyor.
yemek yapmak için bir sebebi olmayan kızdır.
(bkz: iş aileye gelince en iyisini yaparım bilirsin)
sorupta öğrendiğim kadarıyla çoğu kız evlilik kesinleşince başlıyor öğrenmeye .
sipariş vermeyi seven kızdır.