bugün

arazi alıp çiftçilik yapmak, böylece insanların patron sıfatıyla bana hükmetmelerini engellek istedim, kendi kişiliğimle ve onurumla var olmak istedim hala da bu hayalle yaşıyorum, umarım olur. yoksa kafayı sıyırabilirim.
lise zamanlarında çıkılan konserlerden sonra daha da büyüyeceğine inanıp ilerde binlerce kişinin doldurduğu stadyumda sahneye çıkmak hayalinin gerçekleşmemesidir. *
türkiye ' de sosyalist rejim.
elektro gitar çalıp bağıra bağıra şarkı söylemek. kafam sikilene kadar, kulağım duymaz hale gelene kadar, kendimden geçip nirvanaya ulaşana kadar. çok mu şey istemişim be sözlük. oysa şu an pena tutması gereken ellerimde kemik, sırtımda gitar yerine eşek gibi anatomi atlası var. hay amk ben böyle dünyanın.
ncaa ardından da nba havasını solumak. en azından o seyircilerin önünde maça çıkabilmek... o atmosferi yaşayabilmek... çok başka idi benim için, olmadı. türkiye ile idare etmek, elindekinin de kıymetini bilmek gerek tabi. sağlık olsun anacım.
ewden ayrılmak..
olmuyo lan.olmuyo aq.
yalın konserine gitmek.
ankaragücü - real madrid şampiyonlar ligi herhangi bir tur maçı.
ah elimde olsa gerçekleştirmez miydim hiç?
dance me to the end of love'ı kendim yazmak isterdim. yazmış leonard amca. *
gerçekten sevilmek.
kızıma veya oğluma ''evet çocuğum biz annenle üniversitede birbirimize aşık olmuştuk'' demek.
gerçekleşmeyen hayaller, pembe kısımlardır. zira hepsi toz oldu şimdiden.
Yaşamakta olduğum şu dünyada uzak yol gemi kaptanı olmaktı tek isteğim ; ama olmadı lanet matematik lanet fizik lanet geometri ve diğer tüm sayısal boklar yüzünden bugün istemediğim herhangi bir mesleğin peşinden koşturmaktayım. Oysaki ben de isterdim Grönland'a gitmek 10-15 metrelik dalgalarla savaşmak o sularda ölmeyi isterdim. Ha ney he rüyaymış. (bkz: sözelci)
12 yaşımdayken dünyanın en zengin çocuğu ünvanını almak gibi bir hayalim vardı ama günlük harçlığım 1 ytl idi.
ahiret sorusu gibi dur bir ölmedik ölelim sonra yanarız bunlara.
arabayla akdeniz ve ege ye gidip tatil yapmak.
hangi birini sayalım. muhakkak bu hayatta en kötü ihtimalle bir hayalimiz eksik kalacak. ne yaşandıysa kár olsun diye mücadele etmeye çalışıyoruz.
17 yaşındayken kendi kitabına imza atmak.

"yıllar geçse de üstünden, bu kalp seni unutur mu?"
gittim gördüm... king kong gibi pramitin tepesine çıkamadım amk. anca üç beş basamak çıkılıyor.
2 senedir izmir’e gitmeyi planlıyorum önceki sene arkadaşım ben de geleceğim diyip ektiği için gidemedim. okulla çakışınca da hiç mümkün olmadı. bu sene virüsten dolayı gidemedim. bu gidişle seneye biriktirdiğim parayla krallara layık bir izmir tatili yapacağım.
Doktor olmak.
Türkiye şartlarında gerçekleştiremediğim onca hayal var ki... hangi birini yazsam kararsız kalıyorum.