yazarlardan gelen saçma sapan açıklamalar

parmaklarımın ucu... soğuk gibiler, avuç içlerim onlara oranla çok daha sıcak. ancak klavyeye basarken, tuşların basılmışlığından ötürü, üzerlerinde bulundurdukları sıcaklık parmaklarımın ucuna anlık bir ısı veriyor. bu ısı sayesinde bir anlığına da olsa parmak uçlarım avuç içlerimden daha sıcakmış gibi hissediyorum. merak ediyorum acaba şu an da uganda'da ya da uludağ sözlükte de böyle hissedenler var mı ? uganda ya da uludağ sözlük dedim evet. ikisi de aynı derecede yalnız hissettiriyor kendimi. aynı uzaklıktalar. zaten çok yakın sandığımız adamlar da, bazı olayların bize yakın gözlüğü görevi yapması sonucu görünmez oluyorlar. yalnızım amına koyım. o gittiğinden beri çok daha yalnız. gerçi o varken de iki kişiydik sadece, pek kalabalık sayılmazdık yani. bir kişiye göre kalabalıktık elbet. ama bir kişiye göre kalabalıktık diyorsan, bir kişi de az da olsa kalabalıktır. ama bu imkansız, bir kişi kalabalık değildir ki ? bir kişi yalnızdır. aslında herşey sıfır ile çarpılan sayının sıfır olması gibi. yani dibe bile vurulsa iyi kötü bir sıfır da olsa bir değeri var. ama sanırım ben bu aralar, paydaya hayatımı paya koyup paydaya sıfır yazmaya çalışıyorum. ve tanımsız olmaktan korkuyorum. çünkü eksi olsun artı olsun en azından x eksenine mutlak bir uzaklık var. ihtimaller var. ama tanımsız olursak işimiz. zor. çok zor.

tanım: sözlük yazarlarının fikirlerini yansıtma amacı güderek ya da gütmeyerek, insanları pek de etkileyeceğine inanmadığım açıklamalarıdır.

(bkz: beni mazur görün)