umutsuz vaka aşk

en zoru herhalde aşk...
herkesın ağzına pelesenk ettiği şu cümle aşk...
herkesin yorum yaptığı, insanların acı çektiği,en fazla düşündükleri,sonrada yok öyle birşey dedikleri....
arkasından bakarken ağladıkları,kelimelerin boğazda düğümlendiği- ben boyle bır seyın olmayacagını sanıyordum varmıs hemde gercekten varmıs-yemek duygusunu kaybettıren,kendısını suclu hıssettıren ,cok da guzel yanları olan aşk...
umutla başlarsın kaybetme korkusu vardır önce ya giderse ya sevmezse denemeye baslarsın sacma sapan konular sacma sapan dıyaloglar kırarsın hıc yuzune daha da degerlenmeye baslar anlamazsın ! aşkı kaybedince anlarsın !
aşk.. ırmaklardan akmak çayırlarda dolaşmak mı ? yoksa arayacak diye saatlerce telefonun başında çağresizce kalmak mı ? ne bıleyım kımıne gore bır bakıs kımıne gore bır hareket kımıne gore bır opucuk .....
umutsuzlastıran bızmıyız acaba? yoksa umutsuz mu cidden ?
düzelmez asla derken birden düzelen, sen acilde nöbet tutarken gelen yanına sonra hiç beklemediğin bir anda mezuniyet öncesi tel edip olmaz böyle şey diyen!!! çok umutsuz hemde çok
ölmekte bir umut vardır yaşamaktada ama aşkta yok!
umudum var derken kaybetmektir aşk...
kaybedecegım derken kazanmaktır aşk...
aniden habersiz gelmekdir aşk ...
habersizcede gitmektir....
kısacası benim anladığım umutsuzdur aşk...