bugün

türkiye'deki her yap gibi çökmek üzere olan yapıdır. çok basit açıklamak gerekirse türkiye'de ayıp olan şeyler ile ayıp olmayan şeyler dünya ve insanlıkla örtüşmemektedir.

karşılaştırmalı örnek verirsek:

1- evlenmemiş yetişkin bir çiftin el ele tutuşması, öpüşmesi ayıp. ama 13 yaşındaki bir kızı 50 yaşındaki adamla evlendirmek ayop değil, dinimize göre caiz.

2- aç çocukların baklava çalması ayıp, deniz fener'i gibi dini kurumların 50 trilyon götürmesi normal.

3- kadının dayak, şiddet vs gibi şeylerden kocasına boşanma davası açması ayıp, ama erkeğin karısını dövmesi dinimizce caiz, hatta allah'ın emri. (bkz: nisa 34)

4- devleti eleştirmek protesto etmek ayıp ve yasak. ama ırkçılık, sınıfçılık yapmak serbest.

5- kendini koruma amaçlı bile olsa büyüğüne el kaldırmak ayıp, ama çocuk kadın dövmek çok normal. güçsüz ezmek bir bizim toplumda erkekliğin simgesi.

toplumun insani değerlere indirgenmesi için bazı islami değerlerden ve töresel yargılardan kurtulması gerekir. türkiye insani değerlere önem vermediği müddetçe bu ahlaki çküntü artarak sürecektir.

bir çok kişiye zor gelecektir kabullenmesi ama din ahlak değildir. hatta günümüzde tam tersidir.