bugün

(bkz: oh mis)

türkler sırtını yaslamadan, yerde yemek yerler.

ancak dünya değişiyor. çağa ayak uydurmanın da bir mahsuru yok. yemekteyiz'deki gibi onlarca çatal bıçak koymanın da alemi olmadığı gibi.
sofrada sini de bizim kültürümüzdür... insanlar ve insanlık kültürüyle yargılanamaz... ayrıca yerde yemek yemek ve "avrupalılaşmamazılık" gibi bir olgu kabul edilemez...
avrupadan türkiye ye izine giden bir cok insanin da yaptigi eylemdir. masada yemek cag atlamaksa hepimiz masada yiyelim arkadasin gönlü olsun, hem ab ye falan alirlar bizi belki. yalniz sunu söyleyeyim, yerde yanyana akrabalarla beraber yemek yemenin sicakligini masada yerken almanin mümkünü varmi acaba? bence yok.
Şahsıma göre daha sıcak daha samimidir yerde yemek yenilen dakikalar. Hele ki soğuk bir kış gecesinde geç saatlerde yere oturup kızarmış ekmek ile kahvaltı etmek paha biçilemez. Şimdi ben modern değilim tabi. Tüh bana, vah bana!
kendi kültürünü yok ederek avrupalılaştığını zanneden insan söylemidir çünkü yer sofrası kendi kültürümüzde olan herkesin bildiği bir yemek şeklidir.
evet günümüzde neyseki halen yerde yemek yiyen insanlar mevcuttur mesela biz aile çoluk çocuk tombalak toplantığımızda halen yaparız hatta kalabalık olduğundan iki yer sofrası açılır bakıyorum bu beni ve ailemi çağ dışı geri kalmış mı yapar hayır yapmaz özüne bağlı bir aile yapar.
kültürünü yok ederek avrupalı olmazsın özünü kaybedip asimile olursun ama avrupa özentisi olduğundan kaybettiklerinin farkında bile olmazsın yazık.
sen masada yiyorsun da neoluyor yemekler daha mı lezzetli oluyor sorsunun sorulmasına neden olan açıklamadır.
yerde, ayakta, arabada, masada, okulda, ofiste yemek yiyebilen insanın sahip olduğu özelliklerden biridir. sadece türkiye de değil dünyanın her yerinde de mevcutturlar.

koşarken sadece içebiliyorum, yiyemiyorum diyede eklerler.
yemek yiyemeyen insanlardan daha iyidirler. ayrıca yerde yemek sünnettir. veya adamın masası da olmayabilir.
önemli olan yemeğin nerde yenildiği değil yemek olarak ne yendiğidir. yerde kuzu çevirme yemeyimi tercih ederdiniz yoksa masada peynir ekmekmi.
yazarın iyice saçmaladığı ve kendini bir şey sandığıdır.özgürlük çerçevesinde "sana ne kardeşim isteyen istediği yerde yemeğini yer" dedirten başlıktır.son olarak yazara,yer sofrasının aynı zamanda anadolumun bir kültürü olduğunu hatırlatılması gerektirilir.
(bkz: masada yemek yiyen adam mı oluyor)
(bkz: ay da yaşayan sözlük yazarı)
yerde yediğimiz zaman çağdışımı oluyoruz ? kabuldür o zaman çağdışıyız.kime ne ? kafa yapısı oturmamış hala çağdaşlığı yerde yemek yemekle kıyaslayan sözlük yazarının aciz düşüncelerini kınıyorum. senin modern diye ağzını açıp baktığın milletler sıçmayı bilmiyordu. osmanlıdan öğrendiler açta biraz kitap oku.
biziz efedim bu insanlar, ben ve ailem yani. masa olmadığından değil de, alışkanlık diyelim genelde yerde yeriz yemeklerimizi. yeterince çağdaş olamadığımız ve avrupa karşısında aslında diğer tüm alanlarda çokpekçok medeni olan, muasır medeniyetler seviyesinin üstündeki ülkemizi ve sayın vatandaşlarını küçük düşürdüğümüz için özür dilerim şahsım ve ailem adına, affedin.
söyleyenin şaka yaptığını düşündüren önerme cümle hipotez yada ebesinin amıdır. bunu harbi harbi söyleyebilen insanların bulunması tahayyül edemediğim durum. ya da ben gerçekten çok safım bunun bir şaka olduğunu anlayamıyorum. şaka değilse buna karşılık söylenecek söz yoktur. aklıma küfür etmekten başka bişey gelmiyor. nutkum tutuluyor. ne denebilir bu cümleyi kurana. ilğinç.
her zaman yada arasıra yerde yemek yenilebilir. ha ben yiyemem diyorsan otur masaya öyle ye yemeğini. buna kim ne diyebilir ki? diyelim ki bir yere misafir olarak gittin.(hani gitmezsin ya. gittin işte.) o ev'in fertleri yerde yemek yiyor ve senide davet ediyorlar. ne yani yok siz çok geri kalmışsınız ben yerde yemek yiyemem'mi diyeceksin?
"barış der her bir yanın altın gümüş taş olsa
dalkavuklar etrafında el pençe divan dursa
sapa kulba kapağa itibar etme dostum
içi boş tencerenin bu sofrada yeri yok
sapa kulba kapağa itibar etme dostum
içi boş tencerenin bu sofrada yeri yok

para pula ihtişama aldanıp kanma dostum
içi boş insanların bu dünyada yeri yok
para pula ihtişama aldanıp kanma dostum
içi boş insanların bu dünyada yeri yok"

tanım, gizli bakınızlardadır.
büyük ayıptır, çağdışılıktır, rezalettir, kepazeliktir. bok yemenin arapçasıdır afedersiniz... avrupa birliğine yer sofrasında yemek yiyen insanlarla mı gireceğiz yuh artık. hepsi ölsün, gebersin.
modern insanlarla girelim avrupa birliğine. yerde sevişelim, yüzümüzü gözümüzü ve götümüzü yıkamadan, geceliklerimizle hatta çıplak olarak yatakta yemek yiyelim. bi tarafımız tavan yapsın. *

(bkz: türkiye de hala popo yerine göt diyen insanların bulunması)
amuda kalkıp yiyen yazar serzenişi.
(bkz: sen bi bardak su iç düşün)
gece gece 'bu elemanı sözlüğe kim aldı?' sorusunu aklıma düşürmüş olan kendini bilmez kişi başlığıdır.
bağdaş kurmayı abes bulup, yoga yaparken bağdaş kuranların uklesindeyiz. siz hala yerde yemek yiyenlerdemisiniz. ?

tanım: yer sofrasına bayılan insandır.
Batı kültürünün yalakası olmayan insanlardır. Masada da yerim yerde de.
çağdaşlığı ota... bağlayan insanın düşncesi.
civciv çıktığı yumurtayı beğenmezmiş hesabı insanların ne şekilde yemek yediğinin ne kadar önem arz ettiği anlaşılmayan durumdur.varsayalım ki yer de yesin, iki kabuk ekmek bulmuş da en azından sofrasına koyup yiyor ailecek. ya bulumamış olanlar.
belki de şunu düşünmek lazım türkiye'de hala çöpten yiyecek toplayan insanlar, sokaklarda yaşayan evsizler, yıllarca okumuş diplomalı işsizler var. var sen düşün ne kadar önemli yer sofrasında yemek yemek.
çağdışılık olarak nitelendirilir. ancak yerde yemek sağlık açısından masada yemekten daha yararlıdır. farkındayım çok yuvarlak bir cümle oldu. açıklayayım; yerde yemek yenince (gerçi o oturuş tarzına göre değişir.) insan evladı daha çabuk doyduğunu hisseder. masada yenilen yemek o doygunluk hissini kesinlikle daha geç vermektedir. (deneyin hak vereceksiniz.)
bu çağdaşlık kelimesi kafanızda nasıl bir yerde merak içerisindeyim şu anda. yer sofrası sevmenin çağdaşlıkla ne alakası var? bunu bu devirde kurabilen mantığa şaşıyorum ben. bu devirde çağdaşlığı böyle boka püsüre endeksleyen insana şaşırmak lazım bunlara değil...
(bkz: komik başlıkmış gülelim geçelim)