bugün

ateizmin popüler kültürden direkt olarak nemalanması ile doğru orantılı olarak artan kalitesizliktir.
bakıyorum önüne gelen inanmıyorum ben diye atılıyor ortaya. müthiş moda bir olay haline geldi tanrı-tanımazcılık. moda olduğu için etrafta bu modanın kurbanı olanları da iyi besliyorlar. ne bileyim o kadar çok şey çıkıyor ki ortaya, herkes sağdan soldan neden bir dine inanılmamalı? veya neden tanrı olmamalı? fikirlerini az çok ucundan yakalıyor. ama ucundan yakaladıkları için olayın derinine girmiyorlar.
bir ara ''ateistler dindarlardan daha çok dini bilirler'' diye bir furya vardı. 7-8 yıl önce. hala var ama demek istediğim bu muhabbet eskiden gerçekten öyle olduğu için konuşulurdu. şimdi kimse bir şey bilmiyor. eskiden herkes oturup din kitaplarını karıştırırdı bu iş için. hepsini tek tek oturur okurdu. yeri gelirdi camiye kiliseye giderdi.
ama şimdi öyle değil. şimdi olay neden muhammed 9 yaşındaki bir kız çocuğuyla evleniyora kadar düştü. olum tarihte o kadar boktan şeyler var ki, o zamanlar normal olan. inanamazsın.
dinin var olup olmadığına dair hiçbir fikir belirtmiyorum. sadece söylüyorum.
Peki. Sabahin korü peki.
Karikateist sayfasının işidir. deist bir birey olarak söylüyorum benim kendime ait nedenlerim var, zaten işin özü budur inanmak için de inanmamak için de kişiye has nedenler lazım. yok o bununla böyle evlenmiş yok bu kadar karısı varmış, yok kölesini böyle gibmiş sanane lan sanane. senin içinde yaratıcı varlığına dair bir inanç kırıntısı varsa kendi şeklinde tap ama reddederken kendi cümlelerinle reddet. neyse sakinim.