bugün

nile'ın çok öncelerden internete düşen yeni albümü. iyi bir albüm, ama bir annihilation of the wicked gibi de değil hani. ilk dinleme gazını alıp uçmamak lazım. nile'dan kötü bir ürün çıkacağını zaten sanmıyorum. şarkı isimlerinden tutun, şarkılarında kullandıkları ezan sesi, bağlama, vurmalı yerel çalgılar ve bunun gibi mısır kültürünü anımsatan çeşitli ayinsel bölümlere kadar ilk dinlediğinizde "aha bu nile" diyebiliyorsunuz. genel beste yapıları ve kullandıkları bazı cıgıcıg'lı rifler, nile patenti taşıyor. daha önceki albümlerde duymaya alıştığımız rif kalıpları ara ara bu albümde de hissettiriliyor. zaten albümün tek kusuru da bu. yine de çok iyi bir albüm olduğunu tekrar belirtmekte fayda var.