tatilin son günü

mundardır, kötüdür.

öğrencilik hayatım boyunca tiksindim pazar gününün öğleden sonralarından. bu kadar zalim bir zaman dilimi olabilir mi? hiç tatil günü gibi davranmadılar bana. akreple yelkovan hep yarın sabah erken kalkacağımı fısıldayıp durdular. sırf bu gerilimi yaşamamak için askerde hiç izin kullanmadım. tatilin son gününden kaçmak için hep çalıştım hiç tatil yapmadım. tatil olmazsa son günü de olmaz diye düşündüm. (nası fikir ama?)

tatilin son günü, bayramın son günü, senelik iznin son günü... topunun allah cezasını versin. tatilin son günü eziyetin ilk günüdür. hatta tatilin son gününün taa mna koyiim ben.

ağır depresyon sebebidir.

bütün ödevler nedense hep o gün yapılır. ya da unutulur.

(bkz: pazartesi sendromu) habercisi.

mutsuzluk sebebidir başlı başına. iyiydik böyle..

işte bugündür.
ilk günü neydi ki?
ilk saatleri, ilk dakikaları neydi?
Hangi zaman dilimiydi o?
O saatler yaşandı mıki?
Bitti Azizim kapandı o defter.
Sabah erkenden iş var.
Geriye kalan sadece bu.
Gerçek olan bu..

bitme lan bitme böyle iyiydik sigarası eşliğinde dönüş moduna geçilir.

iş gününden bir önceki gündür.