sevgiliye duyulan özlem

genellikle yalnız kalındığında oluşan, insanın düşüncesini kaplayan ve içinden çıkılması güç duygu yoğunluğudur.

Ozellikle tatile ayri gidildiginde çok bi depresir*

(bkz: cok yanlizim be sozluk)

"Siz siz olun kimseye 'özlemim' demeyin, çünkü birisinin 'özlemi' olmak o insandan çok size zarar verir..."

Link: (bkz: http://www.antoloji.com/s...air=25405&siir=292876)

ice tuz basilmi$ gibi hissettirir, susatir. lakin susuzlugun tek caresi yine o ozlem duyulan sevgilidir. uzanip dokunmak ister insan ama.. amasi coktur bazen.
(bkz: sevgiliyi beklemek)

acı versede kişinin zihni onu düşünerek yorulduğu için bu özlem bir nebzede insanın içinde patlayabilir.

(bkz: kendin pişir kendin ye)

tarifsizdir. tanımlanamaz. * (bkz: susarak özlüyorum)

sevgiliyle ilişkide aksaklıklar varsa insanı feci yakandır...

sevgiliyi görememe durumuyla oluşması muhtemel, adamın hayatına sokan bir başka özlem çeşididir.

farklı şehirlerde senkron atan iki kalbin doğurduğu bir duygudur.

o kadar çok özlersiniz ki iç içe olmussunuzdur alışmışsınızdır bir süre sonra özlemeye. hatta özlemeyi özlersiniz.

her onu hatırlatan şarkıda, bıçak yarası gibi acıtan duygu.

Yeni sevgiliye kavuşana kadar bitip tükenmek bilmeyen dehşet verici duygudur. Her çalan şarkı bu kadar mı onu ve ikimizi anlatır yahu dersiniz. Gözler telefondadır , gelen bir mesajla heyecan hat safhada olur.

bazende herhangi bir sevgiliye özlem duyulur...insanın manita yapası gelir.

"etrafımızı sarıverecek
bir boşluk ki asla bitmeyecek,
her şey bir anda anlamsız gelecek,
işte biz o gün tükeneceğiz..."

Hiç özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni
(bkz: özlemedim seni).

sık sık boğazının düğümlendiği ağlamaklı olunan durum.

geceleri sabaha, en sıcak günlerde yağmura duyulan, uzun aralıklarla yemek yemeye, sık sık sigara içmeye sebep olan yalnızlık alameti. ıssızlaştıran, kimi zaman gözlerin dolmasına, zaman zaman uykusuz kalmaya, herzaman keyifsiz olmaya neden olan dört mevsim çatık kaşlarla gezmeye sebep olandır.

sevgili sevgilim...
içiyorum...
hayyamdan esinlenip 2 kadeh...
kesmiyor...
sesini göremiyor,
gözlerini duyamıyorum...
bedbaht halim var yanımda,
onunla yaşıyorum...
ey sevgili !
nerdesin?
yoksun...
karşıma çıkmadın...
şizofrenmiyim?
evet...

içinde böyle şeyler barındıran dayanılmaz durumdur. (bkz: #5615217)

o özlem öyle bir histir ki, bir sebep bulduğunda hemen grurunu ele verdirir insanın.

o kadar zor bir deneyimdir ki... günlerce göremezsiniz o nu. belki aylarca, belki yıllar olur. yüzüne hasret kalırsınız, keşke yanımda olsa diye iç geçirirsiniz. gözlerinin ta içine bakmayı, kokusunu derin derin solumayı, doyum olmaz muhabbetine kapılıp gitmeyi, tatlı sesini işitmeyi, güzel saçlarını doyasıya seyretmeyi özlersiniz. herşeyi boşverip, ne olursa olsun deyip yanına gitmeyi dilersiniz. o nun size Allah ın bir lütfu olduğunu farkedersiniz. kavuştur ya rab, dersiniz; nasib et... anlarsınız ki o nunla geçen bir dakika ne kadar anlamlı, ne kadar da kısaymış. bir de kavuşması olursa bu özlemin, utanırsınız o nun güzel yüzüne bakmaya önceleri, yanaklarınız kızarır. komik duruma düşüp saçmalamaya başlarsınız konuşurken; güldürürsünüz o nu bir de, gülümsemesine hasretken o nun ilaç gibi gelir size. özlem ne zor şeydir ya, bazen de güzel şeydir.

bir iki dakika bile görebilmek için pek çok şeyi feda edebilmenizi sağlayan duygudur.

ömrünün biteceğini bile bile günlerin geçmesini istediğiniz en güzel varlığa duyulan özlemdir.. günler geçse ve o gün yanımda olsan.. özledim..

galiba sacım dökülüyor dediginiz andır bazen. cünkü sevgiliye duyulan özlem sac diplerini (bile) agrıtır. düsünmekten ,özlemekten..

koskoca bir şehirde atılan her adımı anlamsız kılandır. onsuz yaşatmayandır. onunla paylaştığınız yerlerde zaman geçirirken çıldırmanıza ve ölmek istemenize sebep olacak özlemdir. onun ne kadar önemli olduğunu anlamanızın sebebidir.

ve ayrıca bu özlenen sevgili de gerçekten seviyorsa, onun duyduğu özlem ile birleştiğinde vuslatta hayatı boşverip saatlerce hiçbir şeyi umursamadan mutluluğa doymak ile acısını çıkaracağınızdır.