bugün

Mutlu olmaya üşeniyorum, ondan.
şükür etmeyi bilmediğimizden mutsuzuz.
sağlığımıza, yediimize, içtiğimize, elimdekilerle şükür etmeyi bilmiyoruz. hep daha fazlasını istiyoruz. doyumsuzluğumuz yüzünden mutsuzuz,
Bu bizim dogamiz. Ilk matrix herkesin mutlu olduğu bir simülasyondu ama ne oldu bütün ürünler (insanlara makinelerin bakış açısı) öldü. (Ajan smith)
Çünkü ihtiyaç değil duygu insanlarıyız. yemeden içmeden önce sevgi ve huzuru önemsiyoruz.
Bu saatte açık market olmayan bir yerde yaşıyorum.
gelir az gider fazla olursa ve mahçup olmamak adına daha iyi yaşamak yerine daha fazla çalışıyorsam nasıl mutlu olayım.
çünkü malak gibi tüm gün yattım, tüm gün telefon,televizyon ve kitap 3lüsyle vaktim geçti.
ve yalnızım..
mesele bir kız değil,mesele içimi ısıtan birinin hayatımda olmaması ve bu durumda olmasıda zor.
maddi sıkıntılar da var.
ve okulun bitmemesi ve yaz okuluna domalacağım paranın çokluğu. yanı sıra gece verdiğim sözleri gündüzleri tutmadım.

susuyum ben sözlük. susuyum. bu saatte uyumayan niye mutlu olur ki?
çünkü elimizdekilerin değerini bilmiyoruz ve değerlerini bizi bırakıp gittiklerinde anlıyoruz ama boşuna.
Çünkü doyumsuzuz, hep her şeyin daha fazlasını bekliyoruz hayattan. Daha azına sahip olan insanları ve hayatlarını düşünüp aza kanaat etmiyoruz.
mutluluk diye bir şey yok.
Mutlu olmak için değilde mutsuz olmak için neden aradığımızdan.
Çünkü insanız.
bende uzun zaman dusundum ve anladimki mutlu olmak icin bazi olumsuz seyleri kabul etmemiz gerekiyor. duzeltmeye calis tamam ama baktin olmadi bunu takindi haline getirme. hayatta herseyi duzeltemezsin aile gibi yapilan hatalar gibi. kabul et ve sukret.
şükür etmediğinizden olabilir .
çünkü hepimizin öyle yada böyle bir hikayesi var.
çünkü bu hayat bize göre değil. ruhlarımız bu kötü dünya içinde acı çekiyor. çünkü biz bu dünyaya ait değiliz. burası bir hapishane gibi. öbür dünya ise sonsuz kurtuluş..
lafı evirip cevirmeyin:

paramız yok! o kadar.
Doyumsuz tüketicilikten dolayı.
Her şeyin bir bedeli var . Mutlu olmak için gereken bedeli ödemek gerekiyor. Olmak istediğiniz kişi olabilmek ya da yaşamak istediğiniz hayatı yaşayabilmek için ödenmesi gereken bedeli ödemeden Mutlu olmayı beklemek aptallık.

görsel
neden mi mutsuzuz ?
çünkü gereksiz bir şekilde oku, elinde mesleğin olsun diyenler gün geçtikçe artıyor. ben okumak istemiyorum arkadaş. üniversite için kaybettiğim Zaman ve parayı iş kurmak için kullanmak istedim hep. bitmiyor bu okul.
cevabı uzaklarda aramamak lazım. Çoğunuzun içindekileri ben dışarı çıkartabilirim. Birinci tercih maddi olabilir. Misal borcun hiç bitmez, çalışırsın ödersin fakat bu sefer başka bir tarafın eksik kalır. Bu çabadan yorulur ve sıkılırsın anlarsın ki bu hengame içinde aslında yaşanılması gereken bir çok şeyi kaçırmışsın. Ne dağlara çıkıp kamp yapmayı başarmışsındır ne denizlerde sörf yapmayı. Çünkü bunlara vaktin olsa bile hayat mücadelesinin verdiği yılgınlık seni her şeye üşenir hale getirir. Bir doktor baba-mühendis anneden olsaydın böyle olmayacaktı değil mi? Londra veya pariste kendine okul bakacak, acaba nerede master yapabilirim gibi dertlerin olacaktı. Sen her gün sevmediğin işe giderken hep hayalini kurduğun ama gerçekleşmeyen hayatın özlemini duyuyorsun. Normaldir, bu da zamanla ümidini tüketip yiyip bitirir insanı. Bazen manevi bir mutsuzluk çöker üstüne. Ailen, Arkadaş çevren veya sevgiline kafan bozulur. Bildiğin bazı doğrular içini acıtır, kimseye hatta kendine bile söyleyemediğin gerçeklerin vardır ve yer bitirir seni içten içe. işin aslı hep eksik kalacağız ve mecburen bize biçildiği kadar yaşayacağız. En doğru yol sizi mutlu eden veya edebilecek şeyleri düşünerek boş zamanlarınızda sadece onlara yoğunlaşmayı tercih etmek.
çünkü mutlu olduğunda bile daha mutlu olmak istiyorsun, gerçek mutluluk nedir bilmiyorsun.
Yalnızlık, terkedilmek.
Çorabın diğer eşini bulamamak.
Hala sebep aramak enteresan yetmez mi.