mese hakkinda genel bilgiler

Meşeler; çoğunlukla ağaç, az olarak ta ağaçcık ve boylu çalı görünüşünde, kışın yaprağını döken ya da herdem yeşil, bir cinsli bir evcikli odunsu bitkiler olup, Türkiye florasında önemli bir yer tutarlar.
Bu bitkilerin gövdeleri düzgün, kabuk önceleri düzgün, sonraları kalın ve yırtılmış durumda olup, esmer renktedir. Kökler derinlere kadar gider. Yapraklar, değişik boyutta, kenarları loplu, dişli, ender olarak tamdır ve kısa ya da uzun saplıdır. Meyveler silindir, fişek veya yumurta biçiminde olup, düzgün nus meyve durumundadır. Meyvelerin alt bölümü bir kadehçik (kupula) içine oturmuştur. Kadehçiğin boyu kısa yada uzun olur, dış yüzü pullarla kaplıdır.

Meşelerin bitki sistematiğindeki yeri;

Angiospermae; Kapalıtohumlular


Meşeler; odunlarının anatomik yapıları, meyvelerinin olgunlaşma süresi, yaprak ve kabuk özelliklerine göre 3 gruba ayrılır.

1. Akmeşeler
2. Kırmızı Meşeler
3. Herdem Yeşil Meşeler

Bu gruplara dahil olup, Türkiye'de doğal olarak yetişen türler aşağıda sıralanmıştır;

Akmeşeler
Quercus robur (Saplı Meşe)
Quercus petraea (Sapsız Meşe)
Quercus hartwissiana (Istranca Meşesi)
Quercus frainetto (Macar Meşesi)
Quercus vulcanica (Kasnak Meşesi)
Quercus pontica (Doğu Karadeniz Meşesi)
Quercus infectoria (Mazı Meşesi)
Quercus pubescens (Tüylü Meşe)
Quercus macranthera (ispir Meşesi)
Quercus virgiliana (Yalancı Tüylü Meşe)

Kırmızı Meşeler
Quercus libani (Lübnan Meşesi)
Quercus trojana (Makedonya Meşesi)
Quercus cerris (Saçlı Meşe)
Quercus brantii (iran Palamut Meşesi)
Quercus ithaburensis (Anadolu Palamut Meşesi)

Herdem Yeşil Meşeler
Quercus coccifera (Kermes Meşesi)
Quercus ilex (Pırnal Meşesi)
Quercus aucheri (Boz Pırnal Meşesi)