bugün

internet ve e-mail gibi teknolojik iletişim imkanları çıkmadan evvel bir çok insanın içini ısıtan, yanlızlık duygusunu alıp götüren bir arkadaşlıktır. hayatın daha küçük bir çevrede döndüğü, sosyal yaşantının, genç neslin özgürlük hakkının kısıtlı olduğu zamanlarda uzak şehirlerden, uzak ülkelerden mektup arkadaşı olmak ayrı bir tat, ayrı bir heves ve bir ayrıcalık idi. dört gözle beklediğiniz mektubu posta kutunuzda görmenin, hele ki o mektup zarflarının içerisinden çıkan sürpriz bir fotoğraf, bir kart veya bir küçük not bulmanın, sadece size gelmiş olan, onca yolu tepmiş, günlerce size gelmek için yolculuk yapmış ve içerisinde size ait, sizin için yazılanların olduğu bir kağıt parçasını almanın mutluluğunu bugün hiç bir arkadaşınızdan gelen e-mail, mesaj veremez.
aynı zamanda
(bkz: merhaba günlük)
(bkz: mektup)
mektupla kurulan arkadaşlıktır. Bu arkadaşlık türü zamanla e-mail,icq,msn vb. arkadaşlıklarına evrilmiştir. Pek çok kişi bu evrimden memnun değilse de yine de kullanmaktadır bu yeni arkadaşlık vasıtalarını. (bkz: istemem yan cebime koy)
mektup yazarak iletişim kurulan arkadaşlık. bir dönem international youth service tarafından sağlanan hizmetle farklı ülkelerden de arkadaşlar edinilebiliyordu. farklı kültürleri, kişilikleri tanımanın bunu yaparken de ingilizceyi geliştirmenin bir yolu olarak tercih edilirdi. fotoğraf alıp gönderilir, para değiş tokuşu yapılırdı. zarfın üstündeki pullar saklanır. "my favourites" diye başlanan basit cümlelerle zevkler, renkler, hobiler, fobiler anlatılırdı. daha öteye de gitmezdi. (bkz: hey gidi günler)
(bkz: pen friend)
Bir zamanlar, Güneş gazetesi vardı ve onun ekinde, mektup arkadaşlığı için çeşitli ilanlar verilirdi. işte o ilanlardan birkaç tanesine yazmıştım. Sadece birinden cevap gelmişti, o da,yazdığım kişinin arkadaşından. Uzun zaman o kişiyle yazıştık, sonra her nedense yazışmayı bırakmak istedi. Almanya'ya gidecekmiş falan. Ne kadar üzüldüğümü anlatamam. Çünkü çok güzel bir arkadaşlığımız olmuştu ve bir kere bile görüşmemiştik. Sadece yazıyla paylaşmıştık herşeyi... itiraf etmeliyim ki, o zamanları özlüyorum. Üzerinden 15 sene hatta daha fazlası geçmiş bile olsa, şu gün karşıma dikilse, yine aynı heyecanı duyardım. işte benimmektup arkadaşlığından anladığım bu. Sağlam bir dostluk. Sağlam paylaşımlar. Tabi bir zamanlar...
ah,ah....
nerde o eski mektup arkadasları...
şu aralar edinmeyi düşündüğüm hedö,
şöyle gelişti olay efendim.
askerden bir arkadaşa zorla mektup yazdırmışlar o da bana gönderdi. hoş yazdıklarını okunabilecek birşey olarak ifade etseydi belki hoş olacaktı ama olmadı . *
bende eski mektup gönderme anılarım depreşti , ve karar verdim ki bir mektup arkadaşım olsa ne güzel olurdu. tıpkı eski günlerdeki gibi. (eski türk filmlerindeki gibi.)
(bkz: yıl 1980 olsa açılabilecek başlıklar)
Hala yapan varmıdır diye merak ettiğim.
ipek ongunun sevilen bir kitabıdır.
(bkz: penpal)
güzel durum. birine rastgele atacağım amk.
yapmayı sürdürdüğüm aktivite. daha samimi daha içten hele o süslü süslü mektup kağıtları,türk kahveleri,lokumlar aramalar,seviyorum sözlük.
Harikadır. Uzaktaki dostunun iç seslerini o kokulu kağıtlar,haritalar anlatır. içerisinden çıkan küçük hediyeler falan. Güzel şeyler bunlar.
Mektup gelince sevinçten 4 köşe olursun. Dünyalar senin olur. Hazır boş vaktim var unutmadan yazayım arkadaşıma.
bu güzel şeyi hiç tadamadım. mektuplaşmayı yani. o yüzden hiç mektup arkadaşım olmadı. hep sms arkadaşlarım oldu.
Eskiden bir ara böyle internet telefon sms falan yokken çok tercih ediliyordu.Çokta güzeldi,keyifliydi.Teknolojinin öldürdüğü güzelliklerden bitanesi işte.
yerini önce chat, sonra e-mail, ardından msn, şu sıralarda ise facebook'a bırakmıştır.
90lı yıllarda moda olan 2000li yıllarda zaman zaman küçük kıvılcımlar görülse de eskisi kadar olmayan arkadaşlık türüydü. lise de polonyalı bir hanım kızla mektup arkadaşlığımız vardı. sonra japonya'dan oldu falan. sonra öylece yarım kaldı her şey.
bir yüzük kardeşliği değildir.
zamanın değişmesiyle birlikte çoğumuzun yaşayamadığı arkadaşlıktır. mary and max adlı filmde çok güzel bir şekilde anlatılır.
malesef internet ile bitmiş en zevk verici hede idi bir zamanlar.

şimdi mail arkadaşı bile bulunmaz oluyor. o bile yok artık.
Edinmek isteyeceğim şeydir. Uzaklardan birinin sizin için yazdığı kağıda dokunmak, smslerden daha samimi olsa gerek.
lisede edebiyat öğretmenlerin öncülüğünde başlatılmış sosyallik ve değerleri unutmama girişimi.

zevkli ve heyecan veren.