markette açılmayan poşetin yarattığı gerginlik

alışveriş sonrası kasiyerin okuttuğu ürünleri koymak amacıyla açmaya çalıştığınız dandik bir poşetin ısrarla açılmak istememesi sonucundaki halet-i ruhiyedir. bi gerilirsin, bi hızlı hızlı açmaya çalışırsın ama cık, yemez.

açılmak nedir bilmezken o sırada bir babayiğit gelir ve o poşeti açar. ve tüm karizma yerlerde sürünür.

ne zaman fazla ürün alsam yaşadığım gerginliktir. kasiyer jet hızıyla ürünleri okuturken ben daha ilk poşeti bile açamamışımdır. ürünlerin karışma riski de cabası.

her markete gidişimde yaşadığım gerginliktir. bir kere bile ilk seferinde açamadım o poşeti. bir yandan kasiyere para ödeme, bir yandan sıradaki müşterinin eşyalarıyla karışma derdi eklenince işkence gibi gelen aksaklıktır. *

zamanla alışılan hatta aynı marketten alışveriş yapıyorsanız kasiyerin de alıştığı hadisedir. yoğunluk yoksa yardım bile eder.

bu poşet konusundaki kabiliyetsizliğim sınır tanımamakta olduğu için poşet açma savaşına gir, parayı öde, arkandaki müşterinin aldıklarıyla karıştırmama gerginliklerinden kurtulmak için poşetlemeyi hemen her markette olan ama ülkemizde nadiren kullanılan poşetleme yerlerinde yapmak en ideal çözümdür. halledilebilir.

ancaaaaak... şöyle bir müşteri portföyü var ki evlere şenlik ve sayıları giderek artmakta. aldıkları ürün kasadan geçerken ne poşetleme yapan ne de ödeyeceği parayı hazırlayan hatta cüzdanını bile cebinden çıkarmayan tipler var. bu tiplerin en büyük taktiği bizim kusurumuzdan yararlanıp 1 poşeti açmaya çalışır gibi yapıp sanki onda da barkod sistemi varmışçasına tüm ürün geçişini çaktırmadan izlemesidir. ürünlerin geçişinin bitmesine 1 veya 2 ürün kala ile kasiyerin fiyat söyleme arasında da yalandan poşetleme işlemine başlarlar. poşet elinde ve daha 1 bilemedin 2 ürün koymuşken cüzdanı çıkarıp ödeme yapar. hele çıkan nakit değil kredi kartıysa iyice sinirlerim artıyor. kartı verip cüzdanı cebine koyan ve kasiyerin işlemi bitirip kartı faturayı uzatmasıyla tekrar aynı işlemleri yapan ve üstüne sizin ürünleriniz geçerken poşetleme işlemini başka yerde yapmadığı gibi poşetleri kendine yakın tutmaya çalışan versiyonlar bile var.

gün geçtikçe artmakta olan bu sinir bozucu, bencil insanlardan tiksiniyorum. haaaa obsesyonel bir durumdur eyvallah amma velakin sayılarının feci artması ve obsesyonun bulaşıcı olmaması tiksintimde yumuşatmaya gitmiyor.

insanı gerçekten tribe sokan gerginliktir.Oysaki bi püfff yapmayla açılıyormuş (bkz: açılmayan poşete üflemek)

benim gibi poşet açma özürlülerin hemen her gün yaşadığı sıkıntıdır. biri çaresini bulsa da rahat etsek.

parayı mı ödesem?
poşeti mi açsam?
malzemeleri mi dizsem diye düşündürür.

kasa çok kalabalıktır. kasiyer ise çok seridir. barkod okuma cihazından takır takır geçirir ürünleri. sende masanın diğer ucunda, aldığın ürünleri poşete koymakla uğraşırsın. bir anda poşetin biri açılmamakta ısrar eder. ürünler gittikçe birikir. poşet hala açılmamıştır. tam panik yapmaya başlamışken birden o ses duyulur:

+ 236 TL 55 Kuruş.

poşeti atıp birden cüzdanı çıkarırsınız. kartı uzatırsınız. şifrenizi girersiniz. parayı ödersiniz. ama o da ne, bu kez kasiyer başkasının ürünlerini okuyucudan geçirir. hemen gene kendi ürünlerinize dönersiniz. o amk poşeti hala açılmamıştır. bu kez başka poşet istersiniz, o poşete koyup gidersiniz.

Arkadaki mutlaka uyuza bağlar göz ucuyla baktığınızda görürsünüz.

harbiden mühim ve stres doğuran bir sorunsaldır.

(bkz: özgüven eksikliği)

Az sonra aynı şeyi bir arkandaki kişi de yaşayacaktır lakin asla sana müsamaha göstermez. Çünkü ülkemizde empati kelimesini bilen kişi sayısı yok denecek kadar azdır.

Benimle alışverişe gelen bi kız arkadaş bulmama sebebiyet vermişti bir zamanlar.

imdb puanı 8.9 olarak puanlanabilecek gerginlik.

durumu yaşayan-yaşatan bir esnaf olarak son zamanlarda okuduğum en başarılı tespitlerden.

Alacaklarımı kasadan geçirdikten sonra yine market arabasına dolduruyorum. Poşetleri alıp bir köşede yavaş yavaş paketliyorum.

başlığın açılmasından beri tibet'te yedi yıl geçmiş ama hala aynı sorun devam ediyor. enteresan geldi.

-Hah açıyorum, açacağım dur dur
+ ver ben açayım.
-yok yok ben açarım.(aradan 2 dk geçtikten sonra açar cinnet geçirtir insana)