lafi istedigi gibi anlamak

karşısındakinin boşa konuşması durumu.

küçük cocukların yaşam felsefesi.

algıda seçiciliktir. pragmatizm kendini belli eder, neresi daha çıkarlara uygunsa orası beyin tarafından algılanır.

(bkz: işine geldiği gibi anlamak) anlayan kişi, kendisine söylenen söze kendi istediği gibi bir anlam yüklemektedir; halbuki karşı tarafın anlatmak istediği gayet aşikardır. ama işte lafın söylendiği kişinin lafı o şekilde anlamak muhtemelen işine geliyordur; kendi amacına öylesi hizmet ediyordur. dolayısıyla bu söz klasik bir yorum farkını tanımlamaktan ziyade anlayıcı kimsenin işgüzarlık veya önyargı sebebiyle sözsahibinin sözünü bilinçli bir şekilde çarpıtması durumunu ifade eder.

tamamen işine geldiği gibi davranmaktır. dün yaşadım.

-oğlum gitmişsin fotoğraf çektirmişsin onlarla
--merak etme ben de kimin kim oldugunu biliyorum.
-sen bu cümleden bunu mu anladın simdi??
--valla anlamadım bişey
- !!!!!!!

bu tip vakalara biz halk arasında şunu deriz
- oğlum arkadan mı anladın deriz bazen de.

(bkz: debate)

Kendini büyük görünce bu şeyi de normal sanir o kişi.

hepimizin yaptığı durumdur. kişi ne kadar çok şey anlatırsa anlatsın karşıda ki ne kadar anlıyorsa o kadar anlaşılırsın. bu da onun gibi bir şey işte herkes işine geldiği gibi anlar sen de ben ben de diğerleri de.

lafı kulakları yerine istediği organıyla duymaktır.