küçükken yaratılan allah figürü

Ülkenin çoğu müslüman veya çocukken müslüman olduğu için başlığı Tanrı diye açmadım. Herkesin zamanında çeşit çeşit ve somut olarak hayal ettiği figürdür.

Ben insan şeklinde olamayacak kadar üstün olduğunu düşündüğüm için devasa bir bulut olarak hayal etmiştim. Bir çift de ifadesiz göz eklemiştim. Sanırım din felsefesine küçük yaşta başlamışım. Yaş 6 falan o zamanlar.

Ben cami minaresine benzetirdim haşa.

3-4 yaşlarında rüyamda bir insan silüeti görmüştüm. Yine rüyamda Allâh diyordum tekrar tekrar. O yüz hala gözümün önündedir üstünden 25 yıl geçmesine rağmen ve bu beni ara ara korkutuyor. Garip.

Büyüyünce öldürülmüştür.

Çok tatlı bir ayıcığım vardı ve gökyüzünde onun büyütülmüş haline benzetirdim. tövbeee.

Bulutlardan oluşan koooskocamaaan, iki kolunu da açmış, öyle gülümseyerek bakan bir tip. Hoş hala dua filan edersem o hayale ediyorum.

(Haşa) ninja kaplumbağaların devasa hali gibi düşlerdim. Küçüklük...

bulutların arkasında frenkenştayndı.

görsel
tıpkısının aynısıdır.

görsel
Böyle gibi ama daha güleryüzlü ve babacan bir ifade ile.

Ekmek arası döneri çok seviyordum. Hatta öyle ki bizim dönericiyi Allah sanıyordum. Tövbe haşa.

görsel

bu şekilde ama daha büyük.

(bkz: minare)

beyaz ya da parlak ışıltılı bir renk, 10-15 metre uzunluğunda 7 metre çapında bir silindir. böyle evrenin tam ortasında.

bulutların arkasında bütün dunyayi yöneten ama ben dua ettikce benim yanaklarimi opmemek icin hoppidi hoppidi oynamamak icin saclarimi sevip sarilmamak icin kendini zor tutan beni cok seven dedemsi varlık.
ben cok tatlıyim çünkü allah da beni cok seviyo hih kafasinda bir çocuktum. allahi babadan dinlemeyince böyle oluyor galiba bak ustteki yazara babasi anlatmis ne güzel anlamis. kiskandim acikcasi.
benimki yeni dogdugum siralar isaret parmagimla allah bir yaptiriyormus bir o.

neyse neyse allahin beni o kadar sevmedigini ilk anlamam yine çocukluğuma denk gelir.
ne zaman daha saat vay cijgi film baslicak desem cizgi film başlamazdi. ne zaman off cijgi filmler bitti baslamicak desem başlardı.

cocuk yasta hayatin bugunu bulup olmasini istedigim seyleri kessin olmicak diye zikretmeye, olmamasini istedigim kotu seyleriyse kesin olacak diye istemeye başladım.
cogu zaman kazandim da. hosgeldin karamsarlik.
cocuk aklimla anneme agladigim geliyor aklima allah beni sevmiyor ne dersem tersini yapiyor diye.

allahim ben seni cok sevdim bir seni sevdim ilah olarak da sen bir beni sevemedin sanki kul olarak he?
herkesi sevmeye calisinca boyle oldu. hep benden baskalarini daha cok sevdin. ondan durumlar böyle.
kiskanayim mi allahim seni de?
tek beni sevcen diyi mi?
saka tabi o kadar cocuk degilim artik buyudum.
ama ne zaman yagmur yagdirsa hadi dua et huseyin diye. ne zaman gokten sesleri cikartsa bana keyifleneyim diye basa donuyorum.
beni seven cok seven hala yanagimi sacimi sakalimi(evet artik sakal var :( )
oksamak isteyen yaraticimiz.
sadece artik goklerin ardinda degil hemen suracigimda.