bugün

iki mizah yazarının karşılaştırmasıdır.

ama çağımızın mizah yazarı da olsa, çok da sevilse, el üstünde de tutulsa; umut sarıkaya'nın, karl marx gibi bir mizah babasından, mizah anlayışı açısından çok geride kaldığını belirtmemiz gerekiyor. bakıyorsun; das kapital'e; abi 3 cilt boyunca insan güler mi; resmen gülmekten defalarca altıma işedim; ödüm patlayacak diye korktum; gözlerim yuvalarından uğradı.

ama umut sarıkaya'nın, benim de söyleyeceklerim var isimli mizah kitabını okurken, yani marx'dan sonra, çok sıradan geliyor. azıcık gülümsemiyorsun bile. gerçekten marx baba, mizahta son noktayı koymuştur; çok güldüm lan; mekanın cennet olsun aslan marx'cığım, ehe.
bkz: "resmen gülmekten defalarca altıma işedim; ödüm patlayacak diye kokrtum; gözlerim yuvalarından uğradı."

işte türkçenin hezeyanlar altında kaldığı vahim an.

herhalde bu yazıyı görse marx'ın da gözleri yuvalarından kesin uğrardı pardon çıkardı.
(bkz: anlamadığı her şeye gülen insan)
görsel
görsel
görsel
görsel
görsel
bir karikatüründe lenin e sende rus numarası var mı sorusuna türk müsün diye cevap veriyordu lenin.