kadını eve kapatıp çalıştırmayan erkek

sayısız kervan soygununun gerçekleştiği, eli silahlı haydutların kol gezdiği, polis vb teşkilatların bulunmadığı çağlarda yaşamıyorsa eğer...

Bir erkek bir kadına, onun zekasına, yeteneklerine, yaratıcılığına, kendini gerçekleştirmesine, başka bir deyişle hayatına değer vermiyorsa nasıl gerçekten "değer verebilir"? Birine faydalı bir nesne olarak değer vermek gerçek aşk değildir.

Eve kapatmaktan kasıt hiç çıkarmamak değilse eğer bunu yapan erkek adam gibi adamdır.

özgüvensiz ve korkaktır. sırf korkusu yüzünden eşini mutsuz eder ama kendisi de mutlu olmaz. bencildir. böyle erkeklere gönül veren kadın da yaşadıklarını hak ediyordur şimdi. bir kadın için en önemli şey kendi ayaklarının üzerinde durabilmesidir. elin herifine minnet etmemenin verdiği keyif bambaşkadır değil mi?

öz güvensiz kişidir.

özgür bir insanın tercihlerine hiçbir şekilde karışma hakkı olmayan kontrol delisi kişidir. yorucu ve kibirlidir.

vurduruyordur...

karısı tek başına ihtiyaçlarını karşılayamayan kocasının yetersizliğine ve iktidarsızlığına karşı, çareyi her gün başka bir gençle hunharca oynaşmakta bulacaktır.

görsel

akşam eve döndüğünüzde boynunuza sarılan ellerde, yanağınıza yapışan dudaklarda kim bilir kaç erkeğin erkeğin malafatının ekşi ve buruk hatırası var...

ekonomik, maddi açıdan bir kadına yetemiyorsanız evlenmeniz hata sizin!

görsel

ya eşinizin harama göz dikmemesi için alın teriyle para kazanmasına saygı gösterin!

ya da hiçbir ihtiyacını karşılayamadığınız bir kadınla kavga etmeye şimdiden alışın! çünkü ölene dek ketum bir eşe sahip olacaksınız, belki de bu huysuzluğun tek muhatabı sizsiniz!

her gün yakışıklı, güçlü, özgüvenli bulduğu erkeklerle yazışıp müstehcen fotoğraflar yollayacak, bazılarıyla gizli saklı biçimde, senelerce sevişmeyi sürdürecek.