bugün

maaşı zaten merkezde ki ya da güzel bir dairenin kirasına denk olmasıyla istanbul'da varoş bir hayat sürmesine sebep olacak durum. ayni bir öğretmenin , bir memur muhendisin burada evi yoksa alt kesim, varoşlarla bir tutulacağı durum.
yoksulluk sınırının altında, açlık sınırının biraz üstünde yaşamaktır.
istanbul'da memur olursun 2300 tl maaş alırsın ! Çok değilmi 2300 tl ? Halbuki askeri ücretli 950 tl alıyor değil mi ? Memur ne iş yapıyor ki ?
ev kirası 1000 tl
Aidat 100 tl
Yol 150 tl
Yemek. 250 tl
Faturalar 300 tl
Toplam gider 1800 tl, kalan 500 tl mutfak masrafı, giyim kuşam, sosyal masraflar, çoçukların eğitim masrafları...
Bu memurlar harbiden çok para alıp karı gibi ağlıyor !
Atanma sürecinde üniversiteye kapağı atayım da ne olursa olsun diyen lise öğrencisi gibiyken ataninca " lisede bu kadar calissaydim bogazicini kazanirdim" diyen üniversite öğrencisinin durumuna terfi eder.

(bkz: açgözlülük ömür boyu)
o kadarda kötü değildir. akıllı tercihler yapmak lazım. küçükte olsa, eskide olsa bir ev almak ve işe yakın oturmak lazım.
hayatın yarısını yolda geçirmektir. istanbul'da çalışan herkesin sorunudur. Memur, çalışan ayrım yapmaz. Eşit ölçüde silker.
keyiflidir. haftasonları senindir, dilediğince gezersin vakit geçirirsin, cumartesi yapılan bir kadıköy turu bile haftanın tüm stresini unutturur. hem haftasonu o kadar da korkunç trafik olmuyor.
ailenle yaşıyorsan pek hoş bir durumdur.
Zaman zaman aklıma gelen şey. Ama o korkuyu nasıl yenicem bilmiyorum. Tayin dönemi yaklaşıyor.

Yok arkadaş bursada yaşıyordum. Orda irili ufaklı müziğimi yapıyordum, bursada evlenip Samsuna tayin geldim ama yok burda kültür sanat namına bişey yapamıyorum. Bunun beşiği istanbul. Bi ritmci bir gitarist bir sahne bulsam deme keyfime burda ama yok. Kendi mekanımı açsam müşteris
sıkıntısı çıkacak.

istanbul u gerçekten düşünmeye başladım, hep aklımdaydı ama korkuyordum, korkunun ecele pek de faydası yok. O zaman bu dönem istiyorum tayini.