ibo nun vurulmasına sevinen yavşaklar

yavşağın önde gidenleridir. türkiye'ye malolmuş bir sanatçının vurulmasına sevinmek olsa olsa şerefsizliktir. bir de yok şunu öldürttü, yok bunu öldürttü gibi salak tespitlerle vurulmasını meşru kılmaya çalışan yavşakoğlu yavşaklar var ki onları köpeklere yalatmak en makuludür.

"ne devletten yanayım ne pkk dan" yanayım diyen bir adamın vurulmasına sevinenlerdir.
kendilerine karışılmaması gerekir. üzülmüyoruz lan zorla mı?

Valla kendisini başlık açarak savunanların üslubuna bakılırsa hakli olan yavşaklardir.

Bu adami sevenlerden bi tane adam gibi adam çıkmaz mı amk.

(bkz: Hepimiz yavşağız)

(bkz: ibonun adamlarının sözlük yazarı olması)

ibo'nun vurulmasına üzülen şerefsizlerden daha az yavşaklardır.

(bkz: göte giren başlıklar)
(bkz: ve şimdi ayarlar)

ibo nun kendi babası olduğuna inananlar tarafından yavşaklıkla itham edilenlerdir.

10 yaşındaki kıza orospu diyen birinin ölümüne sevinenlerdir. Ya da pkk'ya maddi destek veren çakma mafyanın ölümüne.

Darısı kırmızıgül'ün başına.

(bkz: headshot)

sanat ve zarafetten bahsederken yavşak bir uslubu seçen insanları sağda solda ahlaktan bahsederken görünce çok gülüyorum. bu olay yaşandıktan sonra bu tipte sürüsüyle yavşak gördük mesela.

sevinen sevinir, üzülen üzülür. kimse biri istediği için yavşak olacağını da zannetmiyorum ama bizim yurdun kırma tek-kaşları son sözü kendisi söyleyeceği psikolojisine sahip olduğu için "x'e z yapmış y'ler" mantığında sıçar dururlar. e sözlük de bu durum için en elverişli ortam zaten. bırakın, dostu üzülsün, düşmanı sevinsin. pek tuhaf bir durum değil bu.

edit: eksilemiş mesela* zorla üzülmem gerektiğini düşünüyor sanırım eksileyenin kaşları*************

ölüm kötü olaydı peygamber ölürmüydü öldüğüne değil allahına kavuştuğu için seviniyoruz derim.